بازشناسي دلايل ارتكاب جرم سرقت از ديدگاه سارقان حرفه‌اي

زمينه و هدف: سرقت يكي از جرائم مهم در همۀ جوامع است كه به اشكال مختلف صورت گرفته و امنيت اقتصادي و احساس امنيت را در جامعه تحت تأثير قرار مي‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مطالعۀ ادراكات سارقان حرفه‌ اي به‌منظور بازشناسي و كشف دلايل آن‌ها در ارتكاب سرقت است. روش: براي نيل به هدف تحقيق، بعد از مرور نظريه‌ هاي جامعه ‌شناسي، از روش كيفي نظريۀ دادۀ بنياد استفاده‌ شده است. جامعۀ مشاركت‌كنندگان، شامل همۀ سارقان حرفه‌اي است كه در سال 1396 در زندان‌هاي شهر تهران در حبس به سر مي‌ بردند. براي ساخت مدل پارادايمي با 30 نفر از اين افراد به‌عنوان نمونه، مصاحبه ‌هايي عميق و نيمه ساختاريافته به عمل آمد. نمونه‌ هاي موردنظر با تركيب روش‌ هاي نمونه‌گيري نظري و گلولۀ برفي به دست آمدند. حجم نمونه نيز با معيار اشباع نظري كنترل شد. يافته‌ها: از ديدگاه سارقان مورد مطالعه، مفاهيم فقر، بيكاري، اعتياد، ضعف دينداري، ازهم‌پاشيدگي خانواده، ويژگي‌هاي شخصيتي و بي ‌سوادي و كم‌سوادي به‌ عنوان شرايط ارتكاب به سرقت تعريف ‌شده‌اند. مفاهيم مكان آغاز و شكل‌گيري گروه ‌هاي همكاري و يادگيري مفهوم شجاعت در حين سرقت، به‌عنوان تعاملات، همچنين نابودي سرمايۀ اجتماعي، فرار از خانه و تجربۀ زنداني شدن به‌عنوان پيامدهاي عمل سرقت بيان شده ‌اند. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌ هاي به‌دست‌ آمده، از ديدگاه سارقان حرفه‌اي، مي توان سرقت را پاسخي به شرايط زندگي تفسير كرد. شناخت دلايل ارتكاب سرقت از ديدگاه سارقان حرفه‌اي مي تواند در وهلۀ اول به پيشگيري از سرقت كمك كند و در وهلۀ دوم، در شناسايي سارقان و مقابله توسط پليس مؤثر باشد.