ارائه راهبردهاي توسعه ايمني در مأموريت‌هاي سازمان پليس

مقدمه: در سازمان‌هايي با حجم انبوه مأموريت‌هاي عملياتي مانند سازمان پليس، ضايع شدن منابع انساني در اثر آسيب‌هاي حين انجام وظايف، باعث ايجاد اختلال در خطوط پايين سازمان مي‌شود كه اين عوامل علاوه بر زيان مالي موجب عدم توانايي سازمان در حفظ توان آمادگي براي اجراي بهينه مأموريت‌ها مي‌شود؛ بنابراين ايمني شغلي يكي از جنبه‌هاي ضروري و اساسي بهره‌وري سازمان پليس است. هدف اين مطالعه، ارائه راهبردهاي توسعه ايمني كاركنان پليس و پاسخ به اين پرسش است كه براي توسعه ايمني در مأموريت‌هاي سازماني پليس چه راهبردهايي مي‌توان ارائه نمود؟ روش: اين تحقيق از نوع پژوهش كاربردي و روش آن كيفي به شيوه swot است. ابتدا با مطالعه اسنادي و استفاده از طوفان فكري نخبگان، فهرستي از ضعف‌ها، نقاط قوت، فرصت‌ها و تهديدهاي بيروني در توسعه ايمني كاركنان، استخراج و در مراحل بعدي با مراجعه مجدد و مستقيم به نخبگان، در هركدام از داده‌ها ضريب اهميت و رتبه مربوطه تعيين گرديد و پس از محاسبه ضرايب، اولويت‌ها مشخص و درنهايت، در ارتباط با توسعه و ارتقاء ايمني كاركنان، راهبردهاي مناسبي ارائه گرديد. جامعه آماري شامل نخبگان پليس بوده كه از بين آن‌ها به روش هدفمند تعداد 27 نفر انتخاب گرديده‌اند. داده‌ها به شيوه swot مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد كه پليس در تحقق اهداف خود درزمينه توسعه و افزايش ايمني كاركنان از نقاط قوت و فرصت‌هاي بيروني برخوردار است و در شرايط فعلي، زمينه مناسبي براي پياده‌سازي راهبردهاي تهاجمي براي توسعه و افزايش سطح ايمني كاركنان وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از آن است كه پليس با تمركز بر نقاط قوت دروني و بهره‌گيري از فرصت‌هاي بيروني، مي‌تواند بخشي از تهديدهاي بيروني را كاهش دهد و از طرف ديگر، با بازنگري در برنامه‌هاي درون‌سازماني و رفع نقاط ضعف و آسيب‌پذير و نيز استفاده از مزيت‌هاي نسبي، مي‌تواند گام بلندي را در توسعه و افزايش سطح ايمني بردارد و افزايش بهره‌وري و توسعه نظم عمومي را به دنبال داشته باشد.