ريز رخساره‌ها و محيط رسوبي سازند سروك در يكي از ميادين هيدروكربني جنوب غرب ايران

سازند سروك با سن آلبين پسين ـ تورونين آغازين در ناحيه دشت آبادان يكي از افق‌هاي مخزني مهم است. بر اساس تلفيق مطالعات دقيق پتروگرافي و توصيف مغزه‌ها از بخش مخزني سازند سروك (معادل با سازند ميشريف) در يك ميدان بزرگ نفتي (داراي دو چاه با 435 متر مغزه و 1116 مقطع نازك) آناليز رخساره‌اي و تفسير محيط رسوبي صورت پذيرفت. از ديدگاه سنگ‌شناسي، توالي مورد مطالعه عمدتاً از آهك‌هاي تميز تا آرژيليتي تشكيل شده است. مطالعات پتروگرافي به شناسايي 15 ريز رخساره در قالب پنج زيرمحيط اصلي شامل محيط درياي باز عميق (A)، درياي باز كم عمق (B)، شيب (C)، شول بايوستروم (D) و لاگون (E) و در يك پلاتفرم كربناته شلف لبه‌دار منجر گرديد. زيرمحيط لاگون بر اساس ويژگي‌هاي بافتي و اجزاي سازنده مي¬تواند به سه بخش لاگون باز، ريف‌هاي پراكنده و لاگون محدود شده تقسيم شود. آناليز فراواني زيرمحيط‌ها در چاه‌هاي مورد مطالعه نشان داد كه زيرمحيط لاگون فراوان‌ترين و زيرمحيط درياي باز عميق كم‌ترين فراواني را نشان مي‌دهد. اين توزيع رخساره‌اي با نقشه زيرمحيط‌هاي ارائه شده براي سازند ميشريف در حوضه مزوپوتامين عراق انطباق دارد.