پتروگرافي و ژئوشيمي رسوبات آواري قرمز ميوسن در شمال ‌غرب كرج، منطقه طالقان

در مناطق مختلف كشور به‌ غير از پهنه ايران مركزي، مطالعات بسيار كمي بر روي رسوبات آواري ميوسن انجام گرفته است. در مطالعه پيش ‌رو با استفاده از روش‌هاي آناليز رخساره‌اي، پتروگرافي، دانه‌شماري و ژئوشيميايي به مطالعه اين رسوبات در البرز مركزي پرداخته شده است. اين توالي به طور عمده از رسوبات مارن و ماسه ‌سنگ تشكيل شده و به طور محلي داراي ميان ‌لايه‌هاي كنگلومرا با قطعاتي در حد پبل است. رخنمون و برش مورد مورد مطالعه از توالي رسوبات دانه‌ ريز (مارن)، ماسه ‌سنگ‌ها (فلدسپاتيك ليت‌آرنايت و ليت‌آرنايت از نوع ولكانيك ‌آرنايت) و كنگلومرا (ارتوكنگلومرا و پاراكنگلومراي پلي‌ميكتيك) به ضخامت 2/127 متر تشكيل شده است. لايه‌هاي سنگي اين سازند از دو رخساره گراولي Gmm و Gcm و سه رخساره ماسه‌اي St، Sh و Sm تشكيل شده‌اند. خرده‌ سنگ‌هاي آذرين بيروني با جورشدگي ضعيف تا متوسط و گردشدگي متوسط تا خوب، اجزاي اصلي تشكيل‌دهنده اين رسوبات هستند كه با سيمان غالب هماتيتي به هم جوش خورده‌اند. بر اساس نتايج به دست آمده، اين رسوبات داراي سنگ منشأ آذرين فلسيك مشابه پوسته قاره‌اي بالايي مي‌باشند كه در اقليم خشك تا نيمه خشك تحت هوازدگي ضعيف قرار گرفته‌اند. رسوبات حاصل مسافت نسبتاً كمي را طي كرده و با درجه پايين بلوغ و هوازدگي كم شيميايي در محيط فعال تكتونيكي و در چرخه اول رسوب‌گذاري نهشته شده‌‌اند. اين رسوب‌گذاري در محيط نزديك به منشأ و در كانال رودخانه‌هاي بريده بريده و دشت سيلابي مربوط به مخروط افكنه با تفكيك هيدروليكي ضعيف و در جايگاه زمين‌ساختي كمان قوسي اقيانوسي اتفاق افتاده است.