ساخت مدل احتمال عبور دانش‌آموزان از عرض جاده‌هاي برون‌شهري

يكي از بخش هاي بسيار مهم مهندسي ترافيك مسئله‌ي عابرين پياده است. به علت ويژگي‌هاي معمول شخصيتي، انتظار رفتار غيرمحتاطانه از عابرين نوجوان دور از ذهن نيست. همچنين در كشور ايران تعداد بسيار زيادي از مراكز تحصيلي و آموزشي كه اساساً مورد استفاده‌ي نوجوانان قرار مي‌گيرند در حاشيه‌ي راه‌هاي برون‌شهري واقع هستند و تردد عابرين پياده‌ در كنار چنين موسساتي مكرراً مشاهده مي‌گردد.بررسي اندركنش عابرين با وسايل نقليه و جريان ترافيك در اين نواحي مي‌تواند در راستاي بهبود ايمني و تسهيلات عابرين نتايج مفيدي را ارائه كند. در اين پژوهش دانش‌آموزان به عنوان يكي از آسيب ‏پذيرترين قشرهاي عابرين پياده در جاده‌هاي برون‌شهري مورد بررسي قرار گرفتند و داده‌ها از فيلم ويدئويي ضبط شده از محل عبور دانش­آموزان 3 مدرسه، در جاده‌اي برون شهري واقع در شهرستان محمودآباد استان مازندران، طي سه روز كاري هفته استخراج گرديد. سپس احتمال عبور عابرين از عرض خيابان با استفاده از نرم افزارspss  و مدل رگرسيون لجستيك مورد بررسي قرار گرفت.نتايج نشان داد كه متغيرهاي زمان انتظار قبل از عبور، فاصله وسيله نقليه خط دور و مقدار سرفاصله بر احتمال عبور عابرين از عرض جاده تاثير بسزايي دارند. همچنين در بين متغيرهاي تاثير‌گذار مقدار سرفاصله بيشترين تاثير را در احتمال عبور عابرين داشته است.