مقايسه‌ي خواص عملكردي مخلوط آسفالتي اصلاح‌شده با قير پليمري و گرانول خشك پليمري

چندين سال است كه براي توليد مخلوط‌هاي آسفالتي با مقاومت بهتر در برابر شيار‌شدگي، ترك‌هاي خستگي و ترك‌هاي حرارتي از قيرهاي اصلاح شده با پليمر استفاده شده است. براي توليد قيرهاي اصلاح شده با پليمر با خصوصيات مهندسي مطلوب، تجهيزات و فناوري‌هايي مورد نياز هستند كه ممكن است همواره در دسترس نباشد. طي سال‌هاي اخير، جهت تسهيل استفاده از پليمر در مخلوط‌هاي آسفالتي، يك روش نوين به صنعت راهسازي معرفي شده است. در اين روش، گرانول پليمري متشكل از 40% استايرن بوتادين استايرن (SBS) را مي‌توان در حين فرايند توليد آسفالت در كارخانه آسفالت بدون نياز به هرگونه تجهيزات خاص به طور مستقيم به داخل ميكسر اضافه نمود. با استفاده از اين روش، استفاده از پليمرها را مي‌توان حتي براي پروژه‌هاي كوچك تسهيل كرده و توسعه داد. هرچند، با توجه به نوظهور بودن اين فناوري، جهت ارزيابي اثربخشي آن تحقيقات بيشتري مورد نياز است. در اين مقاله، سختي و خصوصيات مقاومتي بتن آسفالتي در برابر ترك‌هاي حرارتي، ترك‌هاي خستگي، شيارشدگي در مخلوط‌هاي آسفالتي اصلاح شده با گرانول‌هاي پليمرقيري و مخلوط‌هاي آسفالتي ساخته شده با قير خالص و قير اصلاح شده با پليمر، مورد مقايسه قرار گرفته‌اند. همچنين اثر پيرشدگي ناشي از اكسيداسيون بلند مدت بر روي سختي و مقاومت مخلوط‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه بهبود خواص عملكردي مخلوط‌هاي آسفالتي اصلاح شده با گرانول پليمري داراي نتايج مشابهي در مقايسه با مخلوط‌هاي آسفالتي ساخته شده از قير اصلاح شده با پليمرSBS  است.