مقايسه تاثير استفاده از پليمر ضايعاتي پلي‌اتيلن ترافثالات PET)1) بر‌عملكرد بتن آسفالتي حاوي قير اصلاح نشده و اصلاح شده با لاستيك ضايعاتي

در اين تحقيق به منظور بررسي تأثير پليمر ضايعاتي PET بر عملكرد بتن آسفالتي حاوي قير لاستيكي و قير اصلاح نشده، ذرات PET  در مقادير 2، 4، 6، 8 و 10 درصد (بر اساس وزن قير) به مخلوط‌هاي آسفالتي افزوده شد. پس از تعيين مقدار قير بهينه مربوط به  تركيب‌هاي مختلف، مخلوط‌هاي آسفالتي حاوي PET، تحت آزمايش‌هاي مارشال، كشش غيرمستقيم و خزش ديناميكي قرار گرفتند. آزمايش خزش ديناميكي با استفاده از دستگاه UTM10، در سطح تنش 300 كيلوپاسگال و دماي 40 سانتي‌گراد، به منظور ارزيابي تغيير شكل ماندگار (شيار  افتادگي) مخلوط‌ها به كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه اضافه كردن PET به مخلوط‌هاي آسفالتي حاوي قير لاستيكي باعث بهبود مقاومت مارشال و نسبت مارشال نسبت به نمونه شاهد شد، به‌طوري‌كه بيشترين مقدار مقاومت و نسبت مارشال مربوط به نمونه‌هاي حاوي 10 درصد PET شد. اما، در مخلوط آسفالتي حاوي قير اصلاح نشده ببشترين استقامت و نسبت مارشال با افزودن 4% PET حاصل مي گردد.  همچنين، نتايج آزمايش كشش غيرمستقيم بر روي نمونه هاي حاوي درصد فضاي بين 5/6 تا 5/7% نشان داد كه بيشترين استقامت در هر دو مخلوط با افزودن 2% PET به دست مي آيد، اما، در مخلوط‌هاي حاوي درصد فضاي خالي در محدوده 3 تا 5% مقاومت كششي با افزايش PET كاهش مي يابد. نتايج آزمايش خزش ديناميكي نشان داد كه مخلوط‌هاي آسفالتي گرم حاوي PET رفتار متفاوتي در برابر بارگذاري ديناميكي نسبت به استاتيكي دارند. افزودن PET به مخلوط‌هاي آسفالتي باعث كاهش مقاومت نسبت به تغيير شكل دائمي (شيار افتادگي) تحت بارگذاري ديناميكي شد، به‌طوري‌كه با افزايش مقدار PET مقاومت نسبت به تغيير شكل دائمي كاهش يافت. اما، تاثير PET بر مقاومت شيار شدگي مخلوط حاوي قير لاستيكي كمتر از آن بر مخلوط حاوي قير اصلاح نشده است.