ارائه مدلي جديد جهت به‌كارگيري تاكسي‌هاي هوشمند در كلان شهر تهران در راستاي سازماندهي حمل و نقل عمومي: رويكرد ايجاد تعادل بين عرضه و تقاضا

امروزه، يكي از اصلي­ترين موضوعات مورد بررسي در كلان شهرهاي دنيا، چگونگي استفاده از سيستم­هاي حمل و نقل عمومي مدرن و تحقيق و توسعه آن ها به شمار مي­آيد كه حاكي از اهميت شايان توجه استفاده از اين نوع سيستم­ها در اغلب كشورها است. حال يكي از  نوآوري هاي مهم در سيستم­هاي حمل و نقل شهري، استفاده از تاكسي­هاي هوشمند و بهبود سيستم­هاي سفارش آنلاين مي باشد؛ در حالي­كه در كلان شهر تهران هنوز استفاده از تاكسي­هاي هوشمند و بهينه­سازي پوشش شبكه آن­ها يكي از مسائل مهم شهرداري است. لذا در اين مقاله، مدلي جديد با دو استراتژي متفاوت در راستاي هوشمند­سازي تاكسي هاي تهران  ارائه مي گردد. در ابتدا با استفاده از مفهوم زنجيره ي سفر، مدلي با عنوان شبكه زنجيره سفر، منطبق با وضعيت شهر تهران ارائه شده و پس از شناسايي نقاط تقاضاي سفر،الگوريتم خوشه بندي مبتني بر چگالي، جهت ارزيابي مدل پيشنهادي به كار گرفته شده است. جهت بهبود عملكرد الگوريتم مذكور و تنظيم پارامترهاي آن از روش طراحي آزمايشات استفاده شده و سپس مراكز خوشه ها به عنوان ايستگاه هاي تاكسي هوشمند تعيين گرديده است. نتايج حاصل نشان مي دهد كه حدود 12/53 درصد از نقاط به دست آمده به عنوان ايستگا­ه­هاي پيشنهادي تاكسي­هاي هوشمند در شهر تهران، حتي با وضعيت فعلي قابليت پياده­سازي دارند، همچنين مدل پيشنهادي به صورت همزمان با رويكرد ايجاد تعادل بين عرضه و تقاضا، قابليت استفاده از حداكثر ظرفيت تاكسي­ها و كمترين اتلاف وقت مسافران براي دسترسي به تاكسي را فراهم مي­نمايد.