عنوان مقاله :
جهانبيني عرفاني در اشعار عفيفالدين تلمساني
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
مسبوق، مهدي دانشگاه بوعلي سينا - زبان و ادبيات عربي , كريمي بروجني، مدينه دانشگاه بوعلي سينا همدان
كليدواژه :
عفيفالدين تلمساني , فنا و بقا , تحلي , تخلي , وحدت وجود , تجريد
چكيده فارسي :
عفيف الدين تلمساني از شاعران و عارفان تازي سدۀ هفتم هجري است كه برگ زريني از مفاهيم بلند عرفاني را به دفتر منظوم مكتب عرفاني افزوده و در پيشبرد اين فرهنگ عالي در ادبيات عربي و اسلامي سهم به سزايي داشته است. پژوهش پيشرو كه با روش تحليل محتوا سامان يافته است كوشيده بن مايه هاي عرفاني را در اشعار عفيف الدين تلمساني مورد بررسي و تحليل قرار دهد. برايند پژوهش نشان ميدهد كه جهان بيني عرفاني عفيف الدين در مباحث وحدت وجود، مدح و ستايش پيامبر(ص) به عنوان واسطۀ آفرينش هستي و شور و عشق الهي تبلور يافته است. او علاوه بر آموزه هاي عرفاني كوشيده سلوك عملي را در قالب مرگ ارادي، فنا و بقا، تجريد، تحلي و تخلي نمايان كند و سالك راه حقيقت را به مقصد نهايي رهنمون نمايد. پيام اصلي عفيف الدين بر محور جهان بيني توحيدي استوار است كه با تزكيۀ دروني كسب ميشود. او تجربۀ دروني خود را با بهرهگيري از شعر تغزّلي و خمريّه بيان نموده و فضايي تركيبي از عشق زميني و آسماني ترسيم كرده است.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه عرفان
عنوان نشريه :
پژوهشنامه عرفان