نقش ميانجي جهت‌گيري اهداف پيشرفت در رابطه بين كمال‌گرايي و عملكرد تحصيلي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي جهت‌گيري اهداف پيشرفت در رابطه بين كمال گرايي و عملكرد تحصيلي در بين دانشجويان بود. بدين منظور 240 دانشجوي دانشگاه شهيد مدني آذربايجان به صورت تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده و ابزارهاي پژوهش را تكميل كردند، اما با توجه به ناقص بودن پرسشنامه 6 نفر، تحليل ها بر روي 234 نفر انجام گرفت. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس كمال‌گرايي هيل، پرسشنامه جهت‌گيري اهداف (AGQ) بود. يافته‌ها نشان داد كمال گرايي مثبت تأثير نيرومند معني‌داري بر جهت گيري اهداف تسلطگرايش، عملكردگرايش و عملكرداجتناب و كمال گرايي منفي تأثير مثبت معني‌داري بر جهت‌گيري عملكردگرايش و عملكرداجتناب دارد؛ همچنين كمال گرايي مثبت تأثير مثبتي بر عملكرد تحصيلي دارد. علاوه براين جهت گيري هدف تسلطاجتناب و عملكرداجتناب تأثير معني‌دار منفي بر عملكرد تحصيلي دارند. در نهايت يافته ها نشان داد كه جهت گيري هدف عملكرداجتناب در رابطه بين كمال گرايي مثبت و عملكرد تحصيلي نقش ميانجي داشته و موجب كاهش تأثير مثبت كمال گرايي مثبت بر عملكرد تحصيلي مي شود. همچنين جهت‌گيري عملكرد اجتناب در رابطه كمال گرايي منفي و عملكرد تحصيلي نقش ميانجي داشته و موجب شده است كه ضريب تأثير كل منفي باشد.