برآورد تعداد مرگ هاي قلبي و تنفسي منتسب به آلودگي هواي شهر تهران برحسب ذرات(1385)

Estimated of number of cardiac and respiratory deaths attributed to air pollutionin Tehran (2006)

سابقه و هدف: آلودگي هوا در شهرهاي جهان، مخلوط پيچيده اي از اجزاي سمي و عمدتا محصول فرايندهاي احتراق مي باشد؛ ذرات (:Particulate Matter PM) عضو هميشه حاضر اين مخلوط هستند. علي رغم طيف وسيع اثرات PM بر سلامت احتمالا مهمترين اثر بهداشتي آن اثر بر مرگ و مير مي باشد. هدف مطالعه حاضر برآورد تعداد مرگ هاي ناشي از بيماريهاي قلبي - تنفسي منتسب به آلودگي هواي شهر تهران در افراد بالاي 30 سال در سال 1380 بوده است مواد و روش ها: پس از جمع آوري اطلاعات جمعيت، مرگ و مير و غلظت ذرات در شهر تهران از مراكز مربوطه، براي محاسبات آماري و بررسي توزيع موارد فوق از نرم افزار هاي آماري Excel و SPSS استفاده گرديد. موارد فوت منتسب به كمك نرم افزار AirQ برآورد گرديده اند. يافته ها: غلظت PM به عنوان شاخص آلودگي هوا در طرح حاضر برابر * 26 / 11g / m در سال 85 بوده است. اين ميزان با استفاده از نسبت PM : PM معادل 0 / 5 و ميانگين روزانه غلظت و PM به دست آمد. بر اساس نتايج برآورد ها تعداد مرگ منتسب به آلودگي ذرات 5388 (7508 -2310: CI95%) مورد با حدود 39 / 90 درصد از كل مرگ هاي قلبي تنفسي افراد بالاي 30 سال در شهر تهران در سال 85 برآورد گرديد. نتيجه گيري: نتايج آزمونهاي حساسيت نشان داد كه برآوردهاي حاصل از فرضيات مختلف در مورد حداكثر غلظت و غلظت زمينه PM , : PM و شكل تابع غلظت پاسخ در محدوده فواصل اطمينان برآورد شده قرار دارد.

Back ground and purpose: Air pollution in cities thorough the world, is a complex mixture of poisonous compounds which are always combustion products Particulate Matters (PM) are instant member of this mixture. Despite wide spectrum health effects of PM, effects on death seem to be the most important one. The main purpose of this study was to estimate number of cardio pulmonary death in adults older than 30 attributable to Tehran air pollution in year 1385. Materials and Methods: After gathering needed population, mortality and PM concentration data in Tehran from related centers, for statistic and distribution computations SPSS and Excel soft wares were used. Attributable deaths were estimated with AirQ soft ware. Results: PM2.5 concentration as air pollution index was 34.11 μg/m3 in year 1385. This was computed using PM2.5: PM10 = 0.5 and daily average concentration of PM10. Findings show that about 5388 (95%: 2360- 7508) cases or about 39.90 percent of total cardio pulmonary death in Tehran can be attributable to PM air pollution in 1385. Discussion: Due to some problems in cause of death registration in death certificates there is a possibility of overestimated attributable cases. Because of information lack especially for non mortal health effects (morbidity) in Iran and local area it is proposed that later studies focus on this area.