بهينه‌سازي فرايند تبادل دانش در خوشه‌هاي صنعتي: مطالعه موردي در خوشه صنعتي گچ سمنان

دانش به عنوان يك منبع حياتي، مي‌تواند براي شركت‌ها مزيت رقابتي ايجاد كند و كسب و به‌كارگيري آن از وظايف مهم هر شركتي است. خوشه صنعتي مجموعه‌اي از شركت‌ها با محصولات مشابهند كه در يك منطقه جغرافيايي مستقر هستند و شركت‌هاي عضو خوشه به منظور صرفه‌جويي در منابع و افزايش توان رقابتيشان در فعاليت‌هاي مشترك با هم همكاري مي‌كنند. يكي از اين فعاليت‌هاي مشترك بين اعضاي خوشه تبادل دانش است كه موجب كاهش هزينه‌هاي كسب دانش، افزايش همكاري بين شركت‌ها، بهبود توانايي، نوآوري و تقويت توان رقابت كلي شركت‌هاي خوشه مي‌شود. در اين مقاله، ما با طراحي و استفاده از شبكه‌هاي جريان دانش قصد داريم با حداقل هزينه و زمان فرايند تبادل دانش بين اعضاي خوشه را ماكزيمم كنيم. اين مساله را با برنامه‌ريزي عدد صحيح مختلط فرموله كرده و با روش دقيق براي خوشه صنعتي گچ سمنان حل مي‌كنيم. سپس با تحليل حساسيت مدل، پارامترهاي مهم و اثرگذار بر فرايند تبادل دانش شناسايي مي‌شوند. نتايج حاصل از تحليل نشان مي‌دهد كه از بين دو منبع بودجه و زمان، انعطاف مساله نسبت به بودجه خيلي كمتر است. يعني كاهش آن اثر خيلي بيشتري در كاهش ميزان تبادل دانش در خوشه دارد، اما كاهش مدت برنامه تبادل دانش به مقدار خيلي كمتري ميزان تبادل دانش را مي‌كاهد. همچنين با تقويت رابطه بين اعضاي خوشه مي‌توان هزينه تبادل دانش را كاهش داد و با بهبود توان تبادل دانش شركت‌ها مي‌توان برنامه تبادل دانش در خوشه را در مدت كوتاه‌تري انجام داد. اين نتايج به مديران خوشه درك بهتري مي‌دهد تا بتوانند با توجه به منابع موجود، شرايط بازار كسب و كار و اهداف تدوين شده، طوري برنامه‌ريزي كنند كه فرايند تبادل دانش بين اعضاي خوشه ماكزيمم شود.