آسيب‌شناسي دلايل استرس شغلي كاركنان مراقبت پرواز

به دليل اهميت ايمني پرواز، شناخت عوامل موثر بر بروز سوانح و رويدادهاي هوايي از اهداف مهم صنعت هوانوردي محسوب مي‌شود. در بررسي دلايل وقوع سوانح و رويدادهاي هوايي بر نقش عوامل انساني بسيار تاكيد شده است. با وجود اين تاكيدها تعداد سوانح در اين صنعت كاهش چشم‌گيري نداشته است. اين مهم احتمال وجود عوامل ديگري را در بروز سوانح هوايي مطرح نموده است. از جمله‌ي اين عوامل مي‌توان به وجود استرس و فشارهاي روحي و رواني متخصصين مختلف صنعت هوانوردي از جمله مراقبت پرواز اشاره كرد، كه با شناسايي ميزان استرس مي‌توان راهكارهايي را در خصوص مديريت به هنگام آن اتخاذ نمود. جامعه آماري پژوهش كاركنان مراقبت پرواز نهاجا[1] شاغل در سطح استان تهران به تعداد 60 نفر مي‌باشند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و با استفاده از جدول مورگان 52 نفر انتخاب شدند. روش گردآوري داده‌ها، پرسشنامه استرس شغلي فيليپ. ال. رايس (1992) است كه اطلاعاتي در مورد استرس شغلي به ما مي‌دهد. پژوهش حاضر از نوع توصيفي- مقطعي است. براي تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS ويراست 19 استفاده شده است. نتايج تحقيق حاكي از اين است كه 13/4 درصد از كاركنان داراي استرس شغلي پايين، 16/7 درصد از كاركنان داراي استرس شغلي طبيعي و 69/9 درصد با استرس شغلي بالايي مواجه هستند. بر اين اساس ضرورت اجراي برنامه‌اي جامع در خصوص مديريت استرس كاركنان، به‌همراه با رسيدگي به وضعيت ارتقا و امنيت شغلي و برقراري امكان ارتباط موثر كاركنان با مسئولين و فراهم كردن امكانات مشاركت آن‌ها در تصميم‌گيري‌ها، بايستي در اولويت اول با هدف بهبود وضعيت شغلي كاركنان قرار گيرد.

فاقد چكيده مي باشد