آناليز پايداري محلول هاي نانو ذرات گاما آلومينا و تأثير آنها در تغيير ترشوندگي سنگ هاي كربناته

در سالهاي اخير با توجه به افزايش تقاضاي جهاني براي سوخت هاي فسيلي، نياز به مطالعات نوين از جمله نانوتكنولوژي براي ارائه ي راهكار جهت افزايش برداشت از ذخاير نفتي موجود ضرورت مي يابد. نانوذرات با خواص منحصر به فرد وابسته به اندازه ي خود، توانايي تغيير ترشوندگي سنگ مخزن در فرآيندهاي ازدياد برداشت را دارد. با تغيير ترشوندگي سنگ هاي نفت- دوست به آب- دوست توسط نانو ذرات، دسترسي سيال تزريقي به منافذ با فشار موئينگي بالا تسهيل مي شود. جهت تغيير ترشوندگي سنگ مخزن، بايد پايداري محلول حاوي نانوذرات تا زمان انتقال سيال تزريقي به ناحيه ي هدف حفظ شود. متغير ميانگين اندازه نانوذرات معلق در محلول هاي حاوي اين مواد، در تعيين كنش و واكنش هاي ميان ذره اي و پايداري يك محلول نانو، نقشي اساسي ايفا مي كند. متغير غلظت محلول، عامل مؤثر بر اندازه ي ذرات معلق در محلول است. با تعيين اندازه ي ذرات در غلظت هاي مختلف محلول هاي حاوي نانوذرات، مي توان معياري از ميزان پايداري محلول هاي مورد نظر را به دست آورد. در اين تحقيق از نانو ذرات گاما آلومينا جهت تغيير ترشوندگي نمونه ي سنگ كربناته يكي از مخازن نفتي ايران استفاده شده است. با بررسي داده هاي آزمايش PSA (آناليز اندازه ذرات) و آناليز نيروهاي دافعه و جاذبه مشخص شد كه افزايش غلظت باعث كاهش اندازه ي نانوذرات در محلول مي شود. با بررسي پايداري محلول هاي نانوگاماآلومينا در غلظت هاي مختلف مشخص شد كه تا غلظت 0/7 درصد وزني، محلول ها پايداري خود را حفظ مي كنند. نتايج آزمايش SEM حاكي از جذب شدن نانوذرات گاماآلومينا روي سطح سنگ كربناته است. با بررسي اثر غلظت نانوذره ي گاماآلومينا بر ترشوندگي سطح مغزه ي كربناته، مشاهده شد كه در غلظت هاي 0/1، 0/3 و 0/5 درصد وزني، زاويه ي تماس از 119، به ترتيب به 54/5 ، 5/50 و 40 تغيير يافت. سپس با انجام آزمايش هاي سيلاب زني مغزه روي نمونه ي سنگ كربناته و تزريق سيال حاوي ذرات نانو در غلظت 0/3 درصد وزني پس از تزريق آب نمك، برداشت از مغزه 9 درصد افزايش يافت.

فاقد چكيده مي باشد