اثر افت فشار بر سايش در زانوهاي ايستگاه تقليل فشار

در اين مقاله با توجه به محاسبات عددي و شبيه‌سازي‌هاي انجام شده برروي زانوهايي كه در معرض سايش و يا دچار سايش شده‌اند، اثر افت فشار بر اين پديده در جريان‌هاي داراي ذرات با اندازه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. ذات متغير فرآيند سايش كه يك پديده دروني است، ارائه قطعي الگوهاي پيشنهادي در مدل‌سازي براي زانوها در شرايط عملياتي واقعي را دشوار ساخته است. در اين تحقيق اثر افت فشار بر جريان دو فازي‌ (گاز- ذارت جامد) در يك زانوي ايستگاه تقليل فشار به روش عددي، شبيه‌سازي شده است. اين شبيه‌سازي به روش اويلري – لاگرانژي با عبور سيال گاز طبيعي و تزريق ذرات جامد با اندازه هاي مختلف در دماي استاندار مي‌باشد و اثر افت فشار بر جريان تحليل مي‌شود. در اين تحقيق نتايج شبيه‌سازي، نرخ و محل وقوع سايش با توجه به افت‌ فشار‌هاي متنوع نشان داده شده است. جهت اعتبارسنجي نتايج شبيه‌سازي، كار انجام شده با يك نمونه سايش واقعي در صنعت گاز مقايسه گرديده است‌. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه با افت فشار و افزايش اندازه ذرات، نرخ سايش افزايش پيدا مي‌كند و محل وقع بيشترين سايش از كنار زانو (ديواره) به محل خم و تغيير مسير جريان، توسعه مي‌يابد.

فاقد چكيده مي باشد