تحليل شبكه ذينفعان محلي و انسجام اجتماعي در مديريت مشاركتي منابع آب (مطالعه موردي: حوزه آبخيز ميان جنگل، شهرستان فسا)

Network analysis of local stakeholders and social cohesion in the participatory management of water resources (Case Study: Watershed Myanjangal, Fasa city)

انسان به عنوان يكي از اصلي ترين عوامل موثر بر منابع آب، نقش مهم و تعيين كننده اي در پايداري اين مجموعه ايفا مي نمايد. به طوري كه رابطه انسان به عنوان ذينفع با اكوسيستم طبيعي بايستي در راس سياستگذاري ها و مديريت جامع منابع آب قرار گيرد. براين اساس لازمه مديريت موفق منابع آب، تغيير رويكرد به سمت مديريت مشاركتي ميباشد. از جمله تئوري هاي مهم اجتماعي در ارتباط با مديريت منابع طبيعي و بخصوص منابع آب، مي توان به سرمايه اجتماعي اشاره نمود. از ابعاد مهم اين مقوله، اعتماد و مشاركت است كه از مهم ترين مولفه ­ها در شبكه ­هاي اجتماعي هستند. از ديگر مفاهيمي كه در اين ارتباط بررسي مي­شود، انسجام اجتماعي است كه مربوط به روابطي است كه مردم يك گروه يا جامعه را در كنار يكديگر نگه مي­دارد. اين مطالعه با هدف تحليل ساختاري روابط اجتماعي بين بهره ­برداران محلي منابع آب در محدوده مرز اكولوژيكي روستاي ولي­ آباد با تاكيد بر اعتماد و مشاركت و شاخص هاي سطح كلان شبكه اجتماعي انجام گرديده است. با توجه به نتايج اين تحقيق، براساس شاخص تراكم شبكه، ميزان انسجام و سرمايه اجتماعي در شبكه ذينفعان محلي منابع آب در روستاي ولي­آباد براساس مولفه اعتماد، متوسط و بر­اساس پيوند مشاركت، ضعيف مي باشد و اين موضوع نشان دهنده چالش پيش روي تصدي­ گري منابع آب در منطقه است كه بايد از طريق تقويت اعتماد و بويژه مشاركت بين ذينفعان، انسجام را افزايش داده و ميزان سرمايه اجتماعي را تقويت كرد تا بتوان در امر مديريت مشاركتي منابع آب موفق بود.

Human being as one of the main factors affecting water resources has important and decisive role in water resources stability and relation between human as stakeholder with natural ecosystem should be in charge of policy and Integrated Water Resource Management. Accordingly, necessary for successful water resources management, is shift toward collaborative management. One of the important social theories in relation to the management of natural resources, especially water resources, is social capital. Important aspect of this issue, trust and collaboration are the most important factors in social networks. Other issue that will be discussed in this communication is social cohesion, which is related to a group or community relations together. The goal of this study is to analyze the structure of social relations between local beneficiaries of water resources within ecological boundaries ValiAbad village, with an emphasis on trust and collaboration and macro-level indicators of social networks. According to results of this research, based on network density, the cohesion and social capital in local stakeholder network of water resources in the village, based on trust component is average and based on collaboration is weak, and this represents a challenge for water resources policies in the region that should increase cohesion and social capital with strengthening trust and especially collaboration to be successful in water resources co-management.