تحليل پايداري شهر گرمسار به عنوان يك شهر وابسته به حوزه آبخيز بالادست بر اساس مدل ارزيابي DPSIR

Sustainability Analysis of Garmsar as a City Dependent to the Upstream Watershed Based on DPSIR Assessment Model

اين مقاله با هدف تبيين و تحليل پايداري شهر گرمسار با محوريت مديريت جامع حوزه آبخيز از طريق شناخت عوامل موثر در پايداري حوزه آبخيز بالادست شهر گرمسار و تحليلي روابط علي و معلولي پايداري شهري در كنش با عوامل پايداري حوزه آبخيز حبله رود تدوين شده است. روش پژوهش با توجه به اينكه پژوهش در محيطي پويا و با روابط غيرخطي انجام شده است و يك حوزه آبخيز و يك شهر به‌مثابه يك اندام زنده تلقي مي‌شود، پارادايم اين پژوهش مبتني بر پارادايم نظريه پيچيدگي است. از آنجائي كه موضوع مديريت جامع در حوزه‌هاي مطالعاتي شهري و طبيعي در اولويت‌هاي برنامه‌هاي توسعه كشور قرار دارد، جهت گيري اين پژوهش كاربردي است. رويكرد حاكم بر فضاي پژوهش قياسي استقرايي است. با توجه به لزوم تحليل داده‌هاي كمي و كيفي، روش پژوهش تركيبي است در اين پژوهش از مدل ارزيابي زيست محيطيDPSIR و از روش ارزيابي فرآيند تحليل سلسله مراتبي براي تعيين بهتري پاسخ ها و گزينه هاي منتج از مدل ارزيابي زيست محيطي استفاده شده است. نتايج بررسي ها نشان داد كه شهر گرمسار به عنوان يك شهر وابسته به حوزه آبخيز بالادست از پايداري برخوردار نيست، ولي حفظ پايداري حوزه آبخيز و شهر گرمسار از طريق پياده سازي راهبردهاي متناسب با منابع زيستي موجود امكان پذير است.

This paper has been developedis to discuss and analyze the stability of the city of Garmsar with a focus on integrated watershed management by understanding the factors affecting the sustainability of upstream watershed and analyze the relationships of cause and effect urban sustainability in action with persistent factors of Hablehroud Basin has been developed. The issue of urban development without attention to its margin is meaningless. The twenty-first century faced with the controversial issue of sustainable development will be a priority for sustainable urban development. The issue of sustainability in urban planning dependent on natural resources and biological dose not paid sufficient attention. Urban strategies for the implementation and execution of static follower of the school of modernism and the need to interact, sustainable and vital urban watersheds that feed the city's vessels have not been addressed. The research is based on the descriptive analytical method and is based on observations and the field data. In this study, the DPSIR model that is an environmental assessment model and the evaluation analytical hierarchy process method is used to better determine the answers and options resulting from environmental assessment model. The results showed that Garmsar city as a city dependent on urban watershed is not sustainable, but the city of Garmsar watershed sustainability through the implementation of strategies appropriate to the natural resources is possible