مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحليل مسايل اساسي اجتماعي شدن علمي در محيط هاي دانشگاهي ايران

چكيده فارسي :

فرهنگ دانشگاهي و جامعه پذيري نسبت به هنجارهاي دانشگاهي و حرفه اي از پيش شرط هاي توليد علم به حساب مي آيد. با در نظر گرفتن اينكه توليد علم بدون وجود ساختارهاي هنجاري و اجتماعي و فرهنگي بدست نمي آيد، هنجارهاي دانشگاهي بخشي از معرفت علمي به شمار مي آيد. هدف مقاله حاضر بررسي مسائل و چالش هاي جامعه پذيري نسبت به هنجارهاي دانشگاهي در اجتماعات علمي با تاكيد بر تجربه ايران مي اشد. يافته هاي مطالعه حاضر بر اساس روش مطالعه اسنادي و با تمركز بر مطالعات پيشين در رابطه با مسائل و چالش هاي دانشگاه هاي ايران ( 15 تحقيق) و روش اكتشافي با بكارگيري طوفان ذهني و مصاحبه هاي عميق با صاحب نظران آموزش عالي ( 20 متخصص) انجام شده است. يافته ها و نتايج اين 15 تحقيق نشان مي دهد كه مسائل و چالش هاي آموزش عالي ايران در ارتباط با جامعه پذيري دانشگاهي مي تواند در 4 گروه اصلي مورد بحث قرار گيرد: الف) شكل گيري اجتماعات علمي، ب) كارايي فرهنگ دانشگاهي ج) علم گرايي و تبعيت از هنجارهاي دانشگاهي د) شكل گيري فرايند هاي موثر جامعه پذيري دانشگاهي نتايج تحقيق نشان مي دهد كه چالش هاي اساسي آموزش عالي ايران كه مي تواند به عنوان موانع جامعه پذيري دانشگاهي به حساب آيند و از منظر متخصصان آموزش عالي داراي بالاترين رتبه مي باشند عمدتا داراي ماهيت نهادي و ساختاري بوده و عوامل فردي در سطح بعدي قرار مي گيرند. تقويت اجتماعات علمي و جريان جامعه پذيري نسبت به هنجارهاي علمي در نظام آموزش عالي ايران مي تواند در تربيت انسان دانشگاهي، دانشمندان، استادان و متخصصان آينده همچنين در گسترش مرزهاي دانش از طريق شبكه هاي ملي و جهاني موثر باشد.