مسئوليت مدني مستودع و شرط تغيير ميزان آن در حقوق ايران و فرانسه

Comparative Study of Civil Liability of Trustee in Iranian and French law

حسب ماده 614 قانون مدني، مستودع ضامن نيست مگر در صورت تعدي يا تفريط. در حقوق فرانسه نيز برائت مستودع از مسئوليت و ضمان در صورتي است كه در حفظ وديعه مرتكب تقصير نشود. با اين حال مسئله اصلي، مبناي مسئوليت و شرط افزايش يا كاهش آن است. آيا مبناي مسئوليت مستودع قانون است يا قرارداد و آيا مي‌توان در ضمن عقد وديعه اين مسئوليت را كاهش داد يا سلب كرد يا افزايش داد؟ از نتايج اين تحقيق آن است كه مسئوليت مستودع در حقوق ايران غيرقراردادي (قهري) و در حقوق فرانسه قراردادي است. همچنين در حقوق ايران شرط افزايش يا كاهش اين مسئوليت با جايز بودن عقد وديعه نيز منافات ندارد. شرط افزايش با ذات عقد وديعه نيز منافات نداشته و تنها مخالف اجماع است و شرط كاهش يا سلب مسئوليت حتي در صورت تعدي و تفريط نيز معتبر است. در حقوق فرانسه شرط افزايش يا كاهش اين مسئوليت در عقد وديعه معتبر است.

In accordance Article 614 of the Civil Code, the Trustee is not liable except in the event of an infringement or a failure. In French law, you are also absolved of liability and surety if you have no failure to pay the deposit. However, the main issue is the basis of responsibility and the condition of increasing or decreasing it. Is the basis of liability for the trustee of the law or of the contract and can it be reduced or rejected or increased during the deposit. The results of this research are that the responsibility for the Iranian law is unconstitutional (non-contractual) and in French law is contractual. Also, in Iranian law, the condition of increasing or decreasing this liability is not inconsistent with the permissibility of the deposit agreement. The condition of increase is not contrary to the nature of the deposit agreement and is only contrary to the consensus, and the condition of reduction or disclaimer is valid even in the event of an Infringement or a failure. In French law, the condition of increasing or decreasing this liability is valid in the loan agreement.