نظريه بازنمايي و انگاره‌هاي معنايي گفتمان رسانه‌اي آمريكا از اسلام و ايران

Representation theory and Semantic Images of Iran & Islam in discourse of U.S Media

رويكرد «ساخت‌گرايانه بازنمايي» به عنوان يكي از رويكرد هاي نظريه «بازنمايي» نقش محوري در حوزه رسانه اي آمريكا دارد. بر اساس اين رويكرد، از آنجا كه رسانه‌ها به ساخته شدن «نظام‌هاي يادآوري‌كننده تعاريف» كمك مي‌كنند، بازنمايي‌هاي رسانه‌اي در شكل دادن به نگرش‌هاي عمومي نسبت به «ديگران»(دشمنان) تأثيرگذار هستند و ذهنيت و دانش عمومي يك جامعه يا گفتمان را بر اساس تصوير يا انگاره‌اي كه خود برمي‌سازند در قبال غير يا غيرخودي توليد و توزيع مي‌نمايند. ايالات متحده ، براي بيش از سه دهه است كه شكل‌گيري موج جديد اسلام‌گرايي بعد از انقلاب اسلامي را كه محوريت و مرجعيت آن را ج.ا.ا بر عهده داشته، با وقايع ايران پيوند زده اند. به اين ترتيب، در منظر تحليلگران، استراتژيست‌ها و مقامات آمريكايي ايران‌هراسي و اسلام‌هراسي به گونه غيرقابل تفكيكي در ارتباط تنگاتنگ با يكديگر مورد تعريف و تفسير قرار گرفتند. مقاله حاضر در تلاش است تا از رهگذر نظريه «بازنمايي سوگيرانه» به تبيين يكي از مهم ترين ابزارهاي سياست خارجي آمريكا در موضوع اسلام و هراسي و ايران هراسي بپردازد. نگارندگان بر اين باورند كه رسانه‌هاي آمريكايي، نقش محوري و تعيين كننده در «بازنمايي سوگيرانه» از چهره اسلام سياسي و جمهوري اسلامي ايران دارند.

Approach of constructed representation as a one approach of representative theory has a key role in presentation of U.S media sphere. According to this approach, hence media set “a system of Identifiers”, media representation affect general interpretation of “Others” (hostiles) and then promulgate some conception of them according of their own images.U.S has linked , for more than three decades,formation of new wave of Islam to Iran which experienced Islamic revolution and foundation of Islamic Republic. Since, Iranfobia and Islamfobia has interpretated indistinguishably deep related with each other. This article explain Islam/Iran phobia as one of the most important means of U.S foreign policy through “partial representation”to identify political Islam and Islamic Republic of Iran.