رابطه مؤلفه‌هاي اخلاقي منفعت‌طلبي شخصي و نگراني براي ديگران با عدم صداقت علمي

The Relationship of the Moral Components of Selfism and Empathy with Academic Dishonesty

زمينه: براين اساس كه دانشجويان حسابداري در آينده به‌عنوان حسابدار و مدير كه ضروريات شغلي يك جامعه پيشرفته محسوب مي‌شوند، مشغول به كار مي‌گردند، لذا درك و شناخت ارزش‌هاي اخلاقي دانشجويان حسابداري،*حائز اهميت مي‌باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه ميان منفعت‌طلبي شخصي و نگراني براي ديگران با عدم صداقت علمي دانشجويان حسابداري است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان حسابداري استان فارس (دانشگاه آزاد شيراز و مرودشت، دانشگاه پيام نور كازرون و نورآباد) بودند كه از بين آنها 311 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد بود و داده‌‌ها با استفاده از ضريب همبستگي جزئي مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد، بين نگراني براي ديگران با عدم صداقت علمي در بين دانشجويان حسابداري رابطه منفي و معناداري وجود دارد. مقدار همبستگي جزئي بين دو متغير برابر با 14/0- به‌دست‌آمده است. همچنين، بين منفعت‌طلبي شخصي با عدم صداقت علمي در بين دانشجويان حسابداري رابطه معناداري وجود دارد. مقدار همبستگي بين دو متغير برابر با 74/0 به‌دست‌آمده است. نتيجه‌گيري: با توجه‌ به مضرات حاصل از سطح بالاي عدم صداقت علمي در بين دانشجويان حسابداري توصيه مي‌شود اقداماتي در جهت افزايش سطح مؤلفه‌هاي اخلاقي در دانشگاه‌‌ها صورت گيرد .

Background: It is of great significance to understand the moral values of accounting students because in the future, they will be employed in the accounting and managing professions, which are needed in an advanced society. The study aims to investigate the relationship of the moral components of selfism and empathy with the academic dishonesty of the accounting students. Method: The study employs a descriptive, correlational research method. The study population consists of the accounting students of Fars province (The Islamic Azad University of Shiraz and Marvdasht, Payame Noor University of Kazeroun and Noorabad) out of which 311 students were sampled using random sampling. The research tools include the Likert 5 point scale questionnaires of Phares and Erskine (1984), Goldberg (1999) and Bloodgood (2010) and the data were analyzed using the partial correlation coefficient. Results: The results indicate that there is a negative and significant relationship between empathy and academic dishonesty of the accounting students. The value of partial correlation between the two variables is equal to -0.14. Moreover, there is a significant relationship between selfism and academic dishonesty of the accounting students. The value of correlation between the two variables is equal to 0.74. Conclusion: Given the disadvantages of the presence of high levels of academic dishonesty among the accounting students, it is recommended that measures be taken to increase the level of moral components present among the university students.