تحليل مديريت ريسك سيلاب براساس مفاهيم خطر، مواجهه و آسيب‏‏ پذيري با ارائه چارچوب ها و مدل‏ ها

مديريت ريسك سيلاب رويكردي جامع است كه شامل شاخص ‏‏هاي متعدد ارزيابي در حوضه آبخيز رودخانه‏‏ ها و يك روش مؤثر و پايدار ولي پيچيده است. ارزيابي ريسك سيلاب به ‏‏منظور بررسي ميزان آسيب‏‏ پذيري و مواجهه با خطر، اطلاعات ارزشمندي را براي مديريت ريسك سيلاب فراهم مي ‏‏كند. در ارزيابي ريسك سيلاب در حوزه ‏هاي آبخيز رودخانه‏‏ ها از مدل‏ هاي متعددي از قبيل RF 1، DSS 2، ANN 3، RFM 4، SVM 5 و GA 6 به‏ منظور بررسي شاخص ‏‏هاي مؤثر در ريسك سيلاب و تعيين درجه اهميت اين شاخص‏‏ ها در حوزه ‏هاي آبخيز مختلف استفاده شده است. تعيين مدل مناسب براي كاربرد در مقياس حوضه نيازمند در نظر گرفتن شايستگي مدل براي شرايط محلي حوضه، نياز‏هاي داده ‏‏اي، پيچيدگي مدل، صحت و اعتبار مدل، فرضيات مدل، تغييرات زماني مكاني مدل، مؤلفه ‏هاي مدل و هدف كاربر مدل مي‏‌باشد. به ‏طور‏كلي، مدلي كه براي تمامي شرايط مناسب باشد، وجود ندارد. مشكلات مربوط به عدم قابليت شناسايي، عدم منحصر به فرد بودن مدل و تفسير‏ناپذيري فيزيكي پارامتر‏هاي واسنجي جزء مواردي است كه با كاربرد مدل‏‏ هاي توزيعي، فيزيكي ايجاد مي‌‏شود. اين مسائل همچنين در مدل‌‏هاي مفهومي پيچيده نيز ديده مي‌‏شود. به‏ منظور رفع نياز‏هاي رو‏به ‏رشد مديران حوضه به ابزار‏هايي كه بتوانند از آن به‏ طور‏كامل در جهت بررسي توزيع ‏هاي مكاني سيلاب و انتقال مواد رودخانه‏ اي استفاده كنند، مطالعه جامعي روي اين ابزار‏ها نياز است. به‏ عنوان يك قاعده كلي و عملي، توسعه‌ي مدل‌هاي توزيعي با پيچيدگي نسبتاً كم و فيزيكي توصيه مي‌شود.