مروري بر مفاهيم مدل‌سازي هيدرولوژي : بخش دوم، مباني تحليل عدم قطعيت‌

امروزه به سبب وجود منابع متعدد خطا و نااطميناني، تحليل عدم قطعيت به‌عنوان بخشي جدانشدني در مدل‌سازيِ‌‌ هيدرولوژي پذيرفته شده است. بررسي و به كميّت درآوردن ميزان عدم قطعيت در نتايج پيش‌بيني مدل‌ها، مهم‌ترين گام، قبل از استفاده از نتايج مدل‌ها در تصميم‌گيري‌هاي منابع آب است. كمّي‌سازي ميزان عدم قطعيت در مدل‌هاي هيدرولوژي به صورت توأم و همراه با واسنجي مدل انجام مي‌شود. بنابراين لزوم توجه به واسنجي مدل و ارتباط آن با تحليل عدم قطعيت در مدل‌سازي،‌‌ ضروري است. مقاله مروري حاضر با هدف ارائه تعاريف و مفاهيم اوليه و ضروري در تحليل عدم قطعيت مدل‌ها و ارتباط آن با فرآيند مدل‌سازي‌‌ هيدرولوژي تدوين شده است.