مقايسه ي اثرات كلين كيي دهانشويه هاي ايرشا آنتي سپتيك و ليسترين آنتي سپتيك در درمان ژنژيويت خفيف تا متوسط

Comparative clinical effects of Irsha antiseptic and listerine antiseptic mouthrinses on the mild to moderate gingivits

چكيده مقدمه: ژينژيويت شايعترين فرم بيماري پريودنتال ميباشد. امروز پلاك دنداني به عنوان عامل اصلي ايجاد كننده ژينژيويت شناخته شده است. به علت اين كه بسياري از مردم نمي توانند سطح كافي از كنترل پلاك را تنها توسط روشهاي مكانيكي ايجاد كنند، استفاده از دهانشويه ضدميكروبي به عنوان عامل كمكي براي بهبود ژينژيويت دهاني توصيه شده است. هدف مطالعه حاضر تعيين اثر ضد پلاك و ضد ژينژيويتي دهانشويه هاي ايرشا آنتي سپتيك و ليسترين آنتي سپتيك مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت دوسويه كور، تصادفي و 21 روزه بود. كه شامل 30 بيمار (13 زن و 17 مرد) داراي ژينژيويت خفيف تا متوسط در بازه سني 18 تا 24 سال بودند. معيارهاي خروج شامل بيماري هاي سيستميك موثر بر روند مطالعه و سابقه مصرف سيگار و ... بودند. شاخص پلاك (1964 Silness & Loe )، شاخص لثه اي تغييريافته (1986 Lobene) و شاخص خونريزي از پاپيلا (1975 Saxer & Muhlemann ) در شروع مطالعه اندازه گيري شدند. هيچ يك از شركت كنندگان هيچ گونه جرم گيري و پروفيلاكسي را پيش از شروع مطالعه دريافت نكردند. شركت كنندگان به وسيله كد گذاري تصادفي در يكي از سه گروه زير قرار گرفتند: ايرشا آنتي سپتيك ، ليسترين آنتي سپتيك و نرمال سالين گروه كنترل). به منظور دوسويه كور بودن مطالعه، همه محلول ها در بطري هاي يكسان ريخته شد. در روز صفر مطالعه ، از شركت كنندگان خواسته شد تا همه روش هاي بهدلشت دهان خود را به مدت 72 ساعت متوقف كرده و در اين مدت تنها روزي 2 بار دهان خود را با 15 سي سي از دهانشويه داده شده شستشو دهند. در روز سوم همه شركت كنند ها فراخوانده شده و شاخص هاي ذكر شده ارزيابي شدند. در اين زمان براي افراد در گروه كنترل به طور كامل جرمگيري و پروفيلاكسي دنداني انجام شد و سپس از مطالعه خارج شدند. از افراد گروه ايرشا آنتي سپتيك و ليسترين خواسته شد علاوه بر استفاده از دهانشويه، ساير عادات بهداشت دهاني خود را دنبال كنند. از افراد خواسته شد تا پس از 2 هفته براي ارزيابي نهايي ايندكس ها به كلينيك مراجعه كنند. سپس براي همه افراد بطور كامل جرم گيري و پروفيلاكسي دنداني انجام گرديد. نتايج: نتيج اين مطالعه نشان داد كه هر دو دهانشويه ايرشا آنتي سپتيك و ليسترين توانستند خونريزي از پاپيلا را كاهش دهند. در هر دو گروه زماني كه دهانشويه ها به همراه روشهاي مكانيكي بهداشت دهان استفاده شدند، شاخص پلاك كاهش يافت ولي فقط ليسترين در كنار روش هاي معمول بهداشت دهان در بهبود شاخص لثه اي تغيير يافته موثر واقع شد. نتيجه گيري: هردو دهانشويه ايرشا آنتي سپتيك و ليسترين آنتي سپتيك در كاهش پلاك و ژينژيويت موثر بودند ولي ليسترين در بهبود التهاب لثه اي تاثير بيشتري داشت.

Introduction:Gingivitis is the most common form of periodontal diseases. Dental plaque is known as an essential cause of gingivitis. Because of the inability of many people to maintain adequate levels of plaque control through mechanical methods, Use of antimicrobial mouth rinses has been recommended as an adjunct to usual oral hygiene. Aim of present study was to determine the clinical anti plaque and anti gingivitis effects of Irsha and Listerine antiseptic mouth rinses. Method and material: This clinical study was a double-blinde, randomized, 21day trial which included 30 patients ranging in age from 18-24, with mild to moderate gingivitis. Exclusion criteria included previous scaling and polishing, effective systemic disease on our study process and history of smoking, etc. Plaque index(silness & loe 1964), modified gingival index(lobene 1986), papillary bleeding index(saxer & muhelmann 1975) were scored at baseline. Participants were assigned by a random code to one of three groups: Irsha antiseptic, Listerine antiseptic, normal saline (control group). All solutions were kept in the same bottles. At baseline, participants were refrain from all oral hygiene procedures for a period 72 hours during which they rinsed twice daily for 30 seconds with 15 ml of one of the mouthwashes. At day 3, all volunteers were recalled and we record mention indexes. Subjects of control group received scaling and dental prophylaxis and excluded from study. Subjects in Irsha and Listerine antiseptic groups follow their usual oral hygiene habits in addition to mouth rinsing. Subjects return to clinic after 2 weeks for final assessment of indices. Then they received scaling and dental prophylaxis. Resuls: Both Irsha and Listerine antiseptic reduced papillay bleeding index. In both groups plaque index was reduced when mouth rinses were used at supplements to mechanical oral hygiene methods. Only Listerine antiseptic was effective in improving modified gingival index when it was used as an adjunct to usual oral hygiene methods. Conclusion: Both Irsha antiseptic and Listerine antiseptic were effective in reducting plaque and gingivitis. But Listerine antiseptic was more effective in improving gingival inflammation.