تطبيق مؤلفه‌هاي رئاليسم و كاركرد آن در داستان‌هاي «گيله مرد» و «ميرامار»

Comparison of Realism Components and their Application in Gileh Mard and Miramar

يكي از دستاوردهاي مثبت استفاده از مباني مكتب­هاي ادبي، تحليل و واكاوي دقيق متون ادبي و پي بردن به اوضاع و احوال شرايط جامعه و اعضاي آن است. در جوامع ايران و مصر، با توجّه به شرايط نامناسب سياسي، فرهنگي و اجتماعي كه در دوران معاصر گريبان­گير مردم اين دو كشور بوده است، نويسندگاني متعهّد و مردمي ظهور كردند و با تكيه بر مؤلّفه ­هاي مكاتب ادبي گوناگون به ويژه رئاليسم به تبيين اوضاع نامساعد پرداخته­ اند و گام­هايي مهم براي آسيب­شناسي معضلات برداشته­اند. در اين بين، آثار داستاني بزرگ علوي و نجيب محفوظ از اهميت بيشتري برخوردار است؛ زيرا هر دو نويسنده به خوبي با اصول داستان­نويسي و مكتب­هاي ادبي به ويژه رئاليسم آشنا بوده­اند و از طرفي، با حضور در اجتماع و لمس مشكلات مردم، آثاري در خور توجه خلق كرده­اند. در اين مقاله، با رويكرد تطبيقي(مكتب آمريكايي) و روش توصيفي- تحليلي و مبتني بر مباني رئاليستي، مقايسه­ اي ميان داستان «گيله مرد» از بزرگ علوي و رمان «ميرامار» از محفوظ انجام شده است. نتايج تحقيق نشان مي­دهد كه به دليل همساني­هاي بافتاري جوامع ايران و مصر، در بيش‌تر موارد، دو نويسنده آراء نزديكي به هم داشته ­اند و ساختار و محتواي دو داستان داراي شباهت­هاي قابل توجّهي است.

One of the positive achievements of enjoying literary schools' principles is to analyze and precise studying of literary texts and finding out conditions of the society and its members. In Iran and Egypt's societies – according to improper political, cultural and social conditions which has affected two countries' people, committed and public authors have emerged who studied and surveyed different literary schools specifically realism to express the improper situations and step toward the problems pathology. The works by Bozorg Alavi and Naguib Mahfouz are of special importance; because both were familiar with narration (writing) principles as well as literary schools specially realism; on the other hand they have created remarkable works by attending the society and feeling public's problems and issues. The present article is realism – comparative by the comparative approach (American school) and based on descriptive – analytical between two narrations: Gileh Mard by Bozorg Alavi and Miramar by Naguib Mahfouz. The outcomes show that two authors' ideas were very similar to each other; the similar structures and contents are remarkable.