بررسي روش هاي پژوهش در آموزش پزشكي

بدون عنوان

زمينه و هدف: مطالعه روش هاي پژوهش براي شناخت علمي و بهبود كيفيت پژوهش اهميت دارد. اين مطالعه قصد دارد تا به بررسي روش هاي معمول پژوهش درحوزه آموزش پزشكي بپردازد تا به شناخت بهتري در باره روشهاي تحقيق در اين حوزه دست يابيم.روش بررسي: مطالعه به روش تحليل محتوا بر روي 132 مقاله در 4 مجله آموزش پزشكي كه طي سالهاي 2010-2009 انتشاريافته انجام شد. 63 مقاله ايراني از دو مجله آموزش در علوم پزشكي و گام هاي توسعه در آموزش پزشكي و69 مقاله به زبان انگليسي از مجله هاي Medical Teacher, Academic Medicine به روش سرشماري انتخاب گرديد . در اين مقاله ها پنج حيطه شامل روش شناسي، نوع نمونه گيري، جامعه مورد مطالعه، ابزار و تحليل آماري مورد مطالعه قرار گرفت.يافته ها: يافته ها نشان داد كه اكثر مقاله ها با روش كمي گرايي از نوع توصيفي، مقطعي با نمونه گيري سرشماري، جامعه در دسترس، ابزار پرسش نامه و تحليل آماري توصيفي انجام شده است.نتيجه گيري: پديده هاي آموزش پزشكي داراي سطوح و مراتب گوناگوني از پيچيدگي است و براي هـر سطح و مرتبه اي ازآنها روش هاي پژوهشي معيني مناسب تر است. اگـر دانش آموزش پزشكي را صرفاً با پيش فرض هاي كمي گرايي محـدود كنيم، دچـارسطحي نگري خواهيم شد . استفاده ازرويكرد تركيبي به منظور شناخت دقيقتر پيچيدگي هاي پديده مورد مطالعه و پاسخ گويي بـه مسائل پژوهش، راه حل مناسبي به نظر ميرسد.

فاقد چكيده