ارتباط عشق، زيبايي و هنرمند از ديدگاه عرفان اسلامي

The Relationship between Love, Beauty and Artist from Islamic Mysticism Viewpoint

زيبايي و عشق از مهم‌ترين مفاهيم عرفان اسلامي‌اند كه ارتباط عميقي با مفهوم تجلي حضرت حق دارند. معرفت عشق همراه با زيبايي است. از نظر عرفاي اسلامي، زيبايي كشش و جاذبه دارد. آنجا كه زيبايي هست، عشق و طلب و كشش وجود دارد. بنابراين اين دو مفهوم ترجمان مدارج هستي شناختي و معرفت­ شناختي عرفان اسلامي هستند. در عرفان اسلامي، هنرمند نمي­تواند زيبايي را بيافريند، اما به واسطه قواي ادراكي شهود باطني و حسي و قلبي، خيال به زيبايي‌هاي كشف شده در مراتب هستي حضرات خمس، صورت محسوس مي­ بخشد و در نهايت هنرمند كاشف و آشكاركننده زيبايي است. بنابراين هنر تجليگاه عشق هنرمند است و هنرش حاصل روح تزكيه‌شده‌اي است كه با شهود باطني جمال مطلق و عالم خيال را دريافت مي­شود و از نور معنويت عشق، زيبايي و جمال را در كالبد هنر عرفاني تابانده است. براي دستيابي به اهداف مورد نظر، از روش تحقيق توصيفي- تحليلي استفاده شد. بدين منظور نگارنده به نظرات انديشمندان و مطرح نمودن ديدگاه­هاي آنان پرداخته و در ادامه به تفسير زيبايي و ارتباط بين عشق، زيبايي و هنرمند اقدام نموده است.

Beauty and love are of the most important concepts in Islamic mysticism which have deep relationship with Lord's manifestation. Beauty is followed by attraction and fascination from Islamic mystics' viewpoint; wherever there is beauty, love and attraction appears. From Islamic mystics' viewpoint, an artist cannot create beauty, but he can contribute it by his strong natural, emotional and sensitive understanding and at last he would be discoverer and demonstrator of beauty. Thus the art is manifested by artist's love and his art is result of his purified spirit which would be gained by dreaming world and natural witnesses. In order to achieve the desired goal, the research method is descriptive – analytical. Thus the authors express the scholars' viewpoints followed by explaining the relationship between love, beauty and artist.