بررسي تطبيقي رئاليسم كثيف در آثار صادق چوبك و ريموند كارور

Comparative Study on Dirty Realism in Chubak and Carver Works

رئاليسم مكتبي ادبي است كه در فاصله سال­هاي 1850 تا 1880م در اروپا و آمريكا رواج يافت. مهم­ترين ويژگي آثار رئاليستي آن است كه انسان را به عنوان موجودي اجتماعي مطرح مي­كند و ريشه همه رفتارهاي نيك و بد او را در اجتماع جست‌وجو مي­كند. ريموند كارور يكي از برجسته­ ترين داستان كوتاه ­نويسان آمريكا است كه از پيشروان رئاليسم كثيف مي­باشد. صادق چوبك نيز يكي از تأثيرگذارترين نويسندگان معاصر ايران است كه رئاليسم كثيف در آثار او مشهود است. اين تحقيق كاوشي است تطبيقي با هدف شناخت شباهت­ها و تفاوت­هاي موجود در داستان­هاي كوتاه چوبك و كارور كه بر مبناي روش تحليلي- توصيفي نوشته شده است. رويكرد اين تحقيق تاريخي و مبتني بر چهارچوب نظري «مكتب امريكايي» است. با بررسي آثار هر دو نويسنده مي­توان به اين نتيجه رسيد كه آنان راوي ويراني، شكست و خلاء انسان درهم شكسته و پوچ اجتماع خود هستند كه هر دو به ياري زبان مشترك داستان، موفق به خلق داستان­هاي خود مي­شوند.

Realism is a literary school which became popular during 1850 and 1880 in United States of America and Europe. The most important feature of realistic works is that it introduces human as a social creature and seeks all evil and good behaviors’ roots in the society. Raymond Carver is one of the American most famous short story writers who is known as a pioneer in dirty realism. Sadeq Chubak is one the most effective writers of Iran’s contemporary literature which dirty realism is remarkable in his works. The present paper is a comparative research to find out the existing similarities and differences in Carver and Chubak’s works in descriptive – analytical method. The approach of the research is historical and based on the “American School” theoretical framework. By studying their works, it could be find out that both writers narrate ruins, breaking downs and lacks in humans’ life y assisting a common language.