تحليل مفهوم اسطوره در شعر بدر شاكر السياب و احمد شاملو

An Analysis on the Myth Concept in Badr Shakir al Sayyab and Ahmad Shamlou's Poetries

زبان نمادين و اسطوره‌اي در شعر معاصر جايگاهي در خور يافته است. اسطوره‌ها بخشي از هويّت، تمدن و فرهنگ هر سرزمين به شمار مي­روند. بدر شاكر السياب و احمد شاملو در شعر خود به اساطير و افسانه­ ها توجّهي ويژه داشته­اند. در اين مقاله با بررسي اسطوره در شعر اين دو شاعر، به اين نتيجه مي­رسيم كه افزون بر گرايش اين دو به بهره­ گيري از اسطوره، شيوه كاربرد اسطوره در شعر سياب در دو سطح اميد قطعي به تحوّل وضع موجود و نااميدي شديد از آن متغير است؛ در حالي كه شاملو با استفاده از اساطير و باز آفريني آن­ها با كلي نگري و مطلق گويي، با صدور حكم و استفاده از زبان فخيم و آركائيك حماسي به شعرهايش رنگي از قدرت و استحكام مي­بخشد.

The symbolic and mythical language has been of special position in contemporary poetry. The myths are known as part of identity, civilization and culture of each country. Badr Shakir al Sayyab and Ahmad Shamlou have paid special attention to myths and legends. By studying the myth in both poets' works in the present article it comes out that not only both had tendency toward applying myth in their works but also the method of this application is too changeable in Sayyab's works; while shamlou stabilizes his poetries by enjoying recreation of myths, holistic attitude.