مقايسه ماءالشعير سنتي و صنعتي از لحاظ فرمولاسيون و پارامترهاي آزمايشگاهي: مطالعه آزمايشگاهي و مرور متون

بدون عنوان

زمينه و هدف: ماءالشعير سنتي، از لحاظ طرز تهيه، تركيبات وآثار درماني، متفاوت با ماءالشعير صنعتي است. هدف از اين پژوهش بررسي آثار طبي دو نوع ماءالشعير در منابع و تحقيقات نوين طب كلاسيك و طب سنتي ايراني، همچنين آناليز آزمايشگاهي اين دو نمونه بود. روش بررسي: براي تهيه ماء الشعير سنتي، جو پوست كنده تازه و باليده را با 20 برابر وزن آن آب، روي حرارت ملايم گذاشته و پس از پختن و شكفته شدن جو، آب را صاف ميكنند، در حالي كه ماء الشعير صنعتي عمدتا از جوشانده صاف شده مالت جو بهمراه تركيبات افزودني همچون عصاره رازك، گاز دي اكسيد كربن، اسيدفسفريك، اسيد سيتريك، اسيد اسكوربيك، شكر و ساير افزودني ها تهيه مي شود. اين دو نمونه تحت شرايط يكسان آزمايشگاهي آناليز شدند.يافته ها: در تحقيقات نوين، گياه جو عمدتا در بهبود متابوليسم چربي، متابوليسم قند، فعاليت آنتي اكسيداتيو و بيماريهاي التهابي روده نقش دارد. در منابع طب سنتي ايران، اين گياه و مشتقات آن بويژه ماءالشعير، در بهبود بيماريهاي حار، بيماريهاي خشك، شستشوي چرك نسوج، رفع انسدادها، تحليل ورم ها، تسكين سرفه هاي خشك وخشونت ريه، نقش مفيدي ايفا ميكند. آناليز ماءالشعير سنتي و صنعتي نشان داد كه تركيبات موجود در آنها، تفاوتهاي عمده اي با يكديگر دارند كه از 01/1 تا 12 برابرمي رسد. نتيجه گيري: چنانچه قرار است از ديدگاه طب سنتي بيمار را مورد تجزيه وتحليل قرار داده و پروتكل درماني وي را تنظيم نماييم، ماء الشعير صنعتي نمي تواند جايگزيني مناسبي براي نوع سنتي آن به حساب آيد.

فاقد چكيده