ارزيابي زمين آماري پايداري خاكدانه ها و نسبت جذبي سديم در خاك هاي متأثر از نمك اطراف درياچه اروميه

اين پژوهش به منظور برآورد تغييرات توزيع مكاني ميانگين وزني قطر خاكدانه ها (MWD) و نسبت جذبي سديم (SAR) در خاك هاي متأثر از نمك اطراف درياچه اروميه اجرا گرديد. نمونه هاي خاك از دو كاربري كشاورزي (49 نمونه) و باير (51 نمونه) به هم چسبيده (ha 80) براي اندازه گيري شن، سيلت، رس، كربن آلي، اسيديته، آهك، هدايت الكتريكي (EC)،SAR و MWD به صورت شبكه هاي منظم m 100×100 در بخش شندآباد منطقه شبستر برداشته شد. از روش هاي درون يابي كريجينگ معمولي (OK) و وزن دهي عكس فاصله (IDW) براي تحليل تغييرات مكاني متغيرهاي خاك استفاده گرديد. متغيرهاي كربن آلي و EC به ترتيب از كمترين (m 660) و بيشترين (m 1987) دامنه تأثير برخوردار بودند. وابستگي هاي مكاني قوي و متوسط به ترتيب براي SAR با دامنه تأثير m 1903 و MWD با دامنه تأثير m 1614 به دست آمد. مدل نيم تغييرنماي گوسي براي SAR و MWD برازش گرديد. بهترين تخمين براساس ضريب تطابق (CCC) با روش OK براي (0.382)SAR و با روش IDW توان 2 براي (0.325) MWD انجام گرفت. نقشه هاي توزيع مكاني نشان داد كه از كاربري كشاورزي به سمت كاربري باير به دليل نزديك شدن به رسوبات درياچه، مقادير EC، SAR، اسيديته، آهك و رس افزايش ولي شن، كربن آلي و MWD كاهش يافت.