تأثير مديريت آبياري (نوع سيستم و تنش كم ‌آبي) بر عملكرد و شاخص‌هاي فيزيولوژيكي انگور (مطالعه موردي منطقه ناغان)

به منظور بررسي اثر نوع سيستم آبياري و تنش كم آبي بر ميزان آب مصرفي، عملكرد و شاخص هاي فيزيولوژيكي انگور رقم عسگري، پژوهشي در تابستان 1395 در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي با 5 تيمار در يكي از باغ‌هاي انگور در منطقه ناغان انجام گرفت. تيمار ها شامل آبياري رايج در منطقه (شاهد)، آبياري سطحي با 100 درصد نياز آبي، آبياري سطحي با 60 درصد نياز آبي، آبياري قطره اي با 100 درصد نياز آبي و آبياري قطره اي با 60 درصد نياز آبي در 4 تكرار بود. سن گياهان در حدود 60 سال و بافت خاك رس لومي تعيين شد. در انتهاي آزمايش كارايي مصرف آب، عملكرد محصول، RWC، تعداد حبه و وزن 100 حبه در خوشه و همچنين صفات كيفي مانند مواد جامد محلول، اسيد كل و pH آب انگور اندازه گيري شد. نتايج نشان داد، در هردو سيستم، تنش كم آبي باعث كاهش محتواي نسبي آب برگ، عملكرد محصول، وزن 100 حبه و تعداد حبه در خوشه و همچنين اسيد كل شده است. تيمار شاهد كمترين مقدار كارايي مصرف آب را داشته است. تيمار آبياري قطره اي 100 درصد در بيشتر پارامتر ها اختلاف معني داري با تيمار شاهد ندارد و به مراتب ويژگي هاي كيفي و كارايي مصرف آب آن از تيمار شاهد بهتر بوده است. سيستم آبياري قطره اي با جلوگيري از هدر رفت آب به ميزان حدود 40درصد ، موجب توليد محصولي با كيفيت تر و بازار پسند نسبت به آبياري سنتي شده است. بنابراين مي تواند جايگزين مناسبي براي آبياري باغ هاي انگور در منطقه باشد.