تحليل فراواني رخداد يخبندان هاي زودرس پائيزه مطالعه موردي: ايستگاه هاي همديد خراسان رضوي

يخبندان هاي زودرس پائيزه يكي از پديده هاي زيانبخش جوي است كه همه ساله منجر به كاهش عملكرد محصولات كشاورزي و باغي مي شود. هدف مقاله حاضر تحليل فراواني اين پديده است. روزهاي يخبندان ايستگاه هاي همديدخراسان رضوي براي مطالعه موردي انتخاب وتحليل فراواني شده است. غربال اوليه و آزمون هاي پايه (تصادفي بودن، همگني، استقلال و...) بررسي شدند. هشت تابع توزيع نرمال، گامبل نوع1، گاماي 2 پارامتري، لوگ نرمال 2و3 پارامتري، پارتوي تعميم يافته، حدي تعميم يافته و پيرسون نوع 3 با پنج روش برآوردي گشتاورهاي معمولي، حداكثر درست نمائي، گشتاورهاي وزن داراحتمالي، حداكثرآنتروپي و گشتاورهاي اصلاح شده تحليل فراواني شدند. آزمون نيكوئي برازش كولموگروف اسميرنوف استفاده شد. دو روش برآورد PWM، ModM برتري نسبي خود را نسبت به روش هاي ديگربرآورد نشان دادند. تابع پارتوي تعميم يافته برتري برازش را در60 درصد از حالات نسبت به ساير توابع از خود نشان داد. هم چنين مشخص شد نمي توان يك قانون احتمالي يا يك روش برآورد خاص را براي تحليل فراواني يخبندان هاي زودرس پائيزه پيشنهاد كرد. نتايج رخداد اولين روز يخبندان به طور كلي حاكي از عدم روند مشخص مكاني در استان است. اولين يخبندان در دوره بازگشت 2ساله در تمام ايستگاه ها زودتر از آبان ماه رخ نمي دهد. همچنين اين رويداد در دوره بازگشت 100ساله نيز هيچ گاه زودتر از اول مهر رخ نمي دهد. اين پديده رابطه مناسبي با ساير عوامل مانند ارتفاع، طول و عرض جغرافيائي، دما، بارش ندارد.