مقايسه ي توانايي نقشه هاي سنتي و رقومي در بيان پراكنش خاك‌ها با استفاده از شاخص‌هاي تفرق

براي بررسي توانايي روش هاي نقشه برداري خاك (سنتي و رقومي) در توصيف پراكنش خاك ها در دشت شهركرد استان چهارمحال و بختياري، 120 خاك رخ با فواصل تقريبي 750 متر حفر، تشريح و نمونه برداري شدند. نقشه هاي سنتي خاك در دو مرحله ي جداگانه در سطوح گروه بزرگ و زيرگروه تهيه گرديدند. همچنين، نقشه هاي رقومي كلاس هاي خاك در دو سطح رده بندي مذكور با مدل رگرسيون لاجيستيك چندجمله اي تهيه شدند. سپس، واحدهايي كه در نقشه هاي سنتي داراي فراواني بيشتري بودند انتخاب و همان واحدها بر روي نقشه هاي رقومي قرار داده شدند. شاخص تفرق شانن در هر يك از نقشه ها براي دو سطح رده بندي مزبور تعيين گرديد و اختلاف ميانگين آن ها بين دو نقشه از نظر آماري مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه براي اكثر واحدها در هر دو سطح رده بندي، تفرق شانن براي نقشه هاي رقومي بيشتر از نقشه هاي سنتي است و در سطح گروه بزرگ و زيرگروه اين اختلاف، به ترتيب، براي 75 و 50 درصد از واحدها در سطح احتمال 05/0 و 001/0 معني دار مي باشد. با توجه به واقعيت پيچيدگي پراكنش خاك ها و تغييرات پيوسته ي آن ها به نظر مي رسد كه جدا كردن مرز دقيق كلاس هاي خاك غير ممكن است و شاخص هاي تفرق نيز اين موضوع را تاييد نموده و توانسته اند توانايي روش نقشه‌برداري رقومي را در بيان توصيف پراكنش خاك ها نشان دهند. پس از آگاهي از تغييرات مكاني خاك، نحوه ي مديريت آن‌ چالش بسيار مهمي است كه هنوز نيازمند بهبود و توسعه ي دستگاه‌ها و ابزارهاي مديريتي است و انتظار مي‌رود در آينده ي نزديك، شاهد تغيير نحوه ي مديريت اراضي با فنون و روش‌هاي نوين باشيم.