ناپوياسازي كادميم در خاك با استفاده از نانوذرات مگنتيت تثبيت‌شده با سديم دودسيل سولفات

كادميم يكي از فلزات سنگين است كه به خاطر اثرات سمي بالقوه آن بر فعاليت و تركيب موجودات زنده خاك، در چند دهه گذشته بسيار مورد توجه قرار گرفته است. تثبيت فلزات سنگين با استفاده از اصلاح كننده ها، روشي ساده و سريع براي كاهش گسترش آلودگي فلزات سنگين محسوب مي شود. هدف از اين پژوهش سنتز نانوذرات مگنتيت (Fe3O4) تثبيت شده با سديم دودسيل سولفات (SDS) و بررسي اثر درصدهاي مختلف آن (از صفر تا 10 درصد) بر شكل هاي مختلف كادميم در خاك آلوده شده با 1000 ميلي گرم كادميم بر كيلوگرم با روش عصاره گيري دنباله اي تسير بود. نتايج نشان داد غلظت كادميم در شكل هاي محلول و كربناتي با افزايش درصد نانوذرات كاهش يافت. بيشترين ميزان كاهش غلظت كادميم در تيمار 10 درصد نانوذره (80 درصد در شكل محلول و 28 درصد در شكل كربناتي نسبت به تيمار شاهد) مشاهده شد. غلظت كادميم متصل به شكل اكسيدها با افزايش درصد نانوذرات افزايش يافت، به طوري كه در تيمار 10 درصد نانوذره به سه برابر تيمار شاهد رسيد. غلظت كادميم در شكل هاي تبادلي و باقي مانده با تغيير درصد نانوذرات تغييرات چنداني نداشت. همچنين، تحرّك و فراهمي زيستي كادميم در خاك در تيمار 10 درصد نانوذره، 17 درصد كاهش يافت. بنابراين، مي توان نتيجه گيري كرد كه نانوذرات مگنتيت تثبيت شده باعث كاهش حلاليت كادميم در خاك و كاهش فراهمي زيستي اين فلز مي گردد.