بررسي قابليت ماندگاري باكتري‌هاي حل‌كننده فسفات در گرانول فسفاته

توسعه پايدار و حفظ محيط‌زيست ارتباط تنگاتنگي باهم دارند. ﻛﺸﺎورزي ﭘﺎﻳﺪار، ﺗﻮﻟﻴﺪ و بهره‌برداري ﻣﺪاوم از ﻳﻚ زيست‌بوم زراﻋﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ جنبه‌هاي ﻣﺨﺘﻠﻒ زيست‌محيطي ﺑﺮ اﺳﺎس به‌كارگيري ﺣﺪاﻗﻞ نهاده‌ها (غير از ﻛﻮد آﻟﻲ) اﺳﺖ. ﻓﺴﻔﺮ ﻳﻜﻲ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻬﻢ و ﺿﺮوري ﺑﺮاي ﮔﻴﺎﻫﺎن اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻓﺴﻔﺮ موردنياز از ﻛﻮدﻫﺎي فسفره اﺳﺘﻔﺎده مي‌شود ﻛﻪ در شرايط ﺧﺎك، به‌صورت ﻧﺎﻣﺤﻠﻮل درآمده و از دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه ﺧﺎرج مي‌شود. ﻛﻮدﻫﺎي زيستي ﺣﺎوي ميكروارگانيسم‌هاي حل‌كننده ﻓﺴﻔﺎت ﺑﺎﻋﺚ ﺣﻞ ﺷﺪن ﻓﺴﻔﺮ ﻧﺎﻣﺤﻠﻮل و ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮف ﻛﻮدﻫﺎي ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ مي‌گردد. به‌منظور بررسي قابليت ماندگاري باكتري‌هاي حل‌كننده فسفات در گرانول آزمايشي در قالب طرح كاملاٌ تصادفي با آرايش فاكتوريل انجام شد. بدين ترتيب كه 10 ايزوله انتخاب شدند و به ترتيب با نسبت 50، 25، 15 و 10 درصد از آپاتيت، ماده آلي، گوگرد و محلول گرانول ساز (نسبت‌ 1:1 و 2:1 باكتري و ملاس چغندر‌قند) براي هر ايزوله تهيه شد. محصول نهايي در دماي 28 و 40 درجه سانتي‌گراد خشك و 4 ماه نگهداري شد و شمارش جمعيت بلافاصله و در 10، 20، 30، 60، 90 و 120 روز بعد به روش سري‌هاي رقت انجام گرفت. بيشترين جمعيت باكتري در نسبت 1:1 مايه تلقيح به ملاس چغندر‌قند مشاهده شد البته برخي از باكتري‌ها توانستند در نسبت 2:1 نيز جمعيت خود را تا مدتي حفظ كنند. گرانول توليدشده بر اساس استاندارد تعريف‌شده تا 3 ماه جمعيت خود را حفظ كرد و مناسب‌ترين جمعيت در گرانول 1:1 خشك‌شده در 28 درجه سانتي‌گراد مشاهده شد و برخي از گرانول‌هاي نسبت 1:1 دماي 40 درجه سانتي‌گراد نيز با استاندارد تعريف‌شده مطابقت داشتند.