بهينه‌سازي تخصيص آب بين محصولات مختلف در شرايط تنش آبي در شبكه آبياري دشت قزوين

توزيع آب در شرايط تنش آبي مي بايست بصورتي بين محصولات كشت شده در شبكه آبياري انجام گيرد كه ضمن كاهش اثرات تنش، بيشترين درآمد خالص شبكه نيز بدست آيد. بدين منظور، دستيابي به سه فاكتور ضريب حساسيت به كم آبي، مقدار عملكرد محصول و سود حاصل از توليد محصول ضروري است. در شرايط اعمال تنش آبي دريك شبكه آبياري تعداي از محصولات با توجه به ميزان عملكرد و حساسيت به تنش آبي و فاكتور نهائي اقتصادي شبكه(كسب سود خالص بيشتر) از نظر تامين آب در اولويت اول قرار گرفته و بعضي ديگر در اولويتهاي بعدي قرار خواهند گرفت. اين تحقيق در شبكه آبياري قزوين با هدف بهينه سازي تخصيص آب بين محصولات مختلف در شرايط تنش آبي انجام شد. شرايط موجود شبكه، شرايط موجود بهينه شده در شبكه و شرايط20 درصد،30 درصد و40 درصد تنش به ترتيب تحت عنوان گزينه هاي 1، 2، 3، 4، 5 از نظر اقتصادي مقايسه گرديد. براي تعيين شرايط بهينه از نرم افزار LINGO8 استفاده گرديد. در تحقيق حاضر با استفاده از تابع آب –توليد از يك سو و سود حاصل از توليد محصول زراعي، الويت بندي تخصيص آب در محصولات كشت شده براساس ضريب بهره وري آب مشخص گرديد. بر اساس اين فاكتور سيب، گوجه‌فرنگي، انگور و سيب زميني در اولويت هاي اول تامين آب و نخود، ذرت علوفه اي، ذرت دانه اي و چغندرقند در اولويت هاي آخر قرار گرفته اند. بيشترين ضريب بهره وري اقتصادي آب در سيب زميني وگوجه فرنگي و كمترين مقدار در چغندر قند و ذرت دانه اي مشاهده شد.