پيش‌بيني باورهاي ماكياوليستي دانش‌آموزان ابتدايي بر اساس سبك‌هاي فرزندپروري

هدف از اين پژوهش پيش‌بيني باورهاي ماكياوليستي كودكان با استفاده از شيوه‌هاي فرزندپروري والدين بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري مشتمل بر كليه دانش‌آموزان پايه چهارم و پنجم ابتدايي و مادرانشان در سال تحصيلي 94-1393 در شهر اصفهان بود. نمونه شامل 361 دانش‌آموز (177 پسر و 184 دختر) به همراه مادرانشان بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي از ميان مدارس دخترانه و پسرانه نواحي شش‌گانه آموزش‌وپرورش شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه فرزندپروري (بامريند، 1972) و پرسشنامه باورهاي ماكياوليستي مخصوص كودكان (كريستي و گيس، 1970) بود. داده‌ها با استفاده تحليل رگرسيون گام‌به‌گام تحليل شدند و يافته‌هاي گام آخر تحليل رگرسيون نشان داد كه سبك فرزندپروري مستبدانه 16درصد قادر به پيش‌بيني باورهاي ماكياوليستي در سطح (0.01 p) است. برحسب يافته‌هاي حاصل از پژوهش مي‌توان گفت؛ شيوه فرزندپروري مستبدانه والدين به علت استبداد حاكم بر ساختار آن، فقدان بحث و گفتگو و عدم توجه به نيازهاي فرزندان، تأثير منفي بر رشد شناختي و رفتار اجتماعي كودكان دارا است.