مدل‌يابي پيش‌بيني استعداد رياضي بر اساس متغيرهاي خلاقيت و تيپ شخصيتي در دانش‌آموزان تيزهوش دوره ابتدايي

هدف پژوهش، مدل يابي پيش‌بيني استعداد رياضي بر اساس متغيرهاي خلاقيت و تيپ شخصيتي در دانش‌آموزان تيزهوش دوره ابتدايي بود. روش پژوهش همبستگي از نوع مدل‌سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان تيزهوش پايه 6 ابتدايي شهر اصفهان بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي، 282 دانش‌آموز (دختر = 148، پسر = 134) كه داراي بهره هوشي 130 به بالاتر بودند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون هوش وكسلر كودكان ويرايش چهارم (2003)، آزمون خلاقيت (تورنس،1372)، آزمون شخصيت كودكان (مورفي ميسگير، 2011) و مقياس محقق ساخته سنجش استعداد رياضي (فرم معلم) بود. نتايج مدل‌سازي معادله ساختاري نشان داد برازش داده‌ها به مدل برقرار است و متغيرهاي خلاقيت و تيپ شخصيتي 38درصد از واريانس متغير استعداد رياضي را پيش‌بيني مي‌كنند و اثر هر دو متغير خلاقيت و تيپ شخصيتي بر متغير استعداد رياضي داراي تأثير معنادار (P 0/05). درنتيجه از طريق اين دو متغير به‌طور مستقيم و در حد متوسط به بالا مي‌توان استعداد رياضي را پيش‌بيني كرد.