اثربخشي آموزش راهبردهاي حافظه فعال بر انگيزش پيشرفت و عملكرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان مقطع ابتدايي

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي حافظه فعال بر انگيزش پيشرفت و عملكرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان مقطع ابتدايي اجرا شد. پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش‌آموزان نارساخوان مقطع ابتدايي مراجعه‌كننده به مراكز ناتواني يادگيري شهر كرمان در سال تحصيلي 96-1395 بود كه 30 نفر از آن‌ها به شيوه نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. برنامه آموزش راهبردهاي حافظه فعال طي 14 جلسه روي گروه آزمايش اعمال شد. ابزارهاي سنجش شامل آزمون خواندن و نارساخواني (نما) (كرمي‌نوري و مرادي، 1384)، انگيزش پيشرفت هرمنس (1970) و مقياس هوش وكسلر كودكان (شهيم، 1387) بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس تك متغيره (آنكوا) مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. طبق نتايج پژوهش آموزش راهبردهاي حافظه فعال در سطح معني‌داري انگيزش پيشرفت و عملكرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان را افزايش داد (0.001=P). درنتيجه توجه به تقويت اين حافظه به‌منظور ارتقاي انگيزش پيشرفت و بهبود عملكرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان ضروري است.