تأثير رهبري تحول‌آفرين بر رفتار شهروندي سازماني و رفتارهاي نوآورانه در كاركنان دانشگاه آزاد اصفهان: نقش ميانجي‌گرانه اشتياق شغلي

اين پژوهش با هدف تعيين تأثير رهبري تحول‌آفرين بر رفتار شهروندي سازماني و رفتارهاي نوآورانه با نقش ميانجي‌گرانه اشتياق شغلي انجام گرفت. اين مطالعه از نوع پژوهش‌هاي همبستگي با استفاده از مدل يابي علي است. جامعه آماري پژوهش را كليه كاركنان دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان) تشكيل داده‌اند كه از ميان تعداد 200 نفر از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب گرديدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي رهبري تحول‌آفرين (باس و آوليو، 2000)، پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني (لي و آلن، 2002)، پرسشنامه رفتارهاي نوآورانه (كانتر، 1988) و پرسشنامه اشتياق شغلي (اتريخت، 2006) بود. تحليل داده‌ها از طريق الگوي معادلات ساختاري انجام و نتايج نشان داد نشان داد كه رهبري تحول‌آفرين از طريق اشتياق شغلي بر رفتار شهروندي سازماني و رفتارهاي نوآورانه داراي تأثير غيرمستقيم معنادار (0.01 p) و رهبري تحول‌آفرين به طريق مستقيم بر رفتار شهروندي سازماني و رفتارهاي نوآورانه داراي تأثير معنادار (0.01 p) است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان چنين نتيجه‌گيري نمود كه رهبري تحول‌آفرين به‌عنوان يك متغير مهم و تأثيرگذار، هم به طريق مستقيم و هم از طريق اشتياق شغلي سبب افزايش رفتار شهروندي سازماني و رفتارهاي نوآورانه مي‌گردد.