اثربخشي بازآموزي اسنادي بر سلامت روان فرزندان طلاق پسر مقطع متوسطه اول

هدف از اين مطالعه، تعيين اثربخشي آموزش بازآموزي اسنادي بر سلامت روان فرزندان طلاق بوده است. روش پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح تحقيق پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه فرزندان طلاق پسر شهر ساري كه در مقطع متوسطه اول مدارس اين شهر در سال 95 مشغول به تحصيل بوده‌اند، تشكيل مي‌دادند. نمونه موردمطالعه شامل 34 نفر از اين جامعه بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 17 نفري (آزمايش و كنترل) قرار گرفتند. اعضاي هر دو گروه نسبت به تكميل مقياس سلامت عمومي (گلدبرگ، 1979) اقدام نمودند. در ادامه، يازده جلسه 45 دقيقه‌اي آموزش بازآموزي اسنادي براي گروه آزمايش برگزار شد. پس از پايان آموزش، هر دو گروه مجدداً ارزيابي شدند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان دادند كه آموزش بازآموزي اسنادي به‌صورت معناداري موجب بهبود كليه مؤلفه‌هاي سلامت روان (نشانه‌هاي جسماني، اضطراب، اختلال در كاركرد اجتماعي، علائم افسردگي) در اعضاي گروه آزمايش شده است.