بررسي اثربخشي رويكرد روايت‌درماني بر تعهد زناشويي و رضايت جنسي زنان

هدف پژوهش، تبيين اثربخشي رويكرد روايت‌درماني بر تعهد زناشويي و رضايت جنسي زنان شهر اصفهان بود. پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي بود كه در آن از طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش، تمامي زنان متأهل بود كه با مورد مشكلات زناشويي به مراكز مشاوره مراجعه كرده بودند و با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس 30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضايت جنسي (پيني، 1987) و تعهد زناشويي (ادامز و جونز، 1997) بود. بر روي گروه آزمايشي بسته آموزشي روايت‌درماني در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي اجرا شد. يافته‌هاي به دست آمده با روش آماري تحليل كوواريانس در نرم‌افزار SPSS22 تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌هاي به دست آمده نشان داد كه سطح معناداري تعهد زناشويي و رضايت جنسي پس از كنترل پيش‌آزمون، تفاوت معني‌داري دارد (p≤0/05). درنتيجه آموزش رويكرد روايت‌درماني بر بهبود تعهد زناشويي و رضايت جنسي زنان متأهل اثربخش بوده است.