مقياس سيستمي-مثلثي خانواده: ابزاري براي سنجش روابط همسران و خانواده هاي اصلي آنها

پژوهش حاضر با هدف تهيه ابزاري براي سنجش كيفيت رابطه همسران با خانواده هاي يكديگر و بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي آن بر اساس مدل سيستمي ـ مثلثي خانواده ايراني انجام گرفت. يك مخزن گويه 107 ماده اي با استفاده از ابزارهاي مرتبط پيشين و مشورت با متخصصان و مصاحبه با افراد متأهل، تهيه و توسط 425 نفر (82 مرد و 343 زن) كه به شكل در دسترس انتخاب شده بودند، پاسخ داده شد. پس از انجام تحليل عامل اكتشافي به شيوه متعامد، سه عامل اتحاد با همسر (17 ماده)، مرزبندي منعطف بين همسر و خانواده اش (35 ماده) و پيوستگي با خانواده همسر (35 ماده) استخراج شد كه همسو با نظريه سيستمي ـ مثلثي و قادر به پيش بيني 27/47 درصد واريانس كل بود. روايي صوري مقياس بر اساس نظر هشت متخصص و با استفاده از ضريب توافق (ضريب همبستگي درون‌طبقه اي)محاسبه شد كه براي خرده‌مقياس اتحاد زناشويي 84/0، مرزبندي منعطف 81/0 و پيوستگي 86/0 (001/0 p) بود. ضريب آلفاي كرونباخ براي تمام سوالات پرسشنامه 98/0 و براي زيرمقياس‌هاي اتحاد، مرز و پيوستگي به‌ترتيب عبارت بودند از: 95/0، 96/0 و 97/0. ضريب پايايي پس از 15 روز براي كل پرسش‌نامه 96/0 و براي زيرمقياس هاي اتحاد، مرز و پيوستگي به ترتيب عبارت بودند از: 95/0، 94/0 و 90/0.