مطالعه شيوه‌هاي فرزندپروري ادراك شده نوجوانان بر اساس جنسيت و سن آنان

شيوه‌هاي فرزندپروري نقش اساسي در تعيين سبك‌هاي زندگي نوجوانان داشته و بنابراين از اهميت ويژه اي برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسي شيوه هاي فرزندپروري ادراك شده نوجوانان بر اساس جنسيت و سن آنان انجام شد. اين پژوهش به روش پس‌رويدادي و با نمونه اي به حجم 623 نفر (311 دختر، ۳۱۲ پسر) كه با روش نمونه برداري چندمرحله‌اي انتخاب شده بودند، انجام شد. داده‌ها پس از گردآوري به كمك پرسش نامه سبك‌هاي فرزندپروري بامريند، با روش تحليل واريانس چندمتغيري تحليل شد. نتايج تحليل نشان داد اثرهاي اصلي جنسيت و سن در سطح 01/0 معنادار بوده و والدين با فرزندان پسر بيشتر به شيوه مستبدانه و با فرزندان دختر بيشتر به شيوه مقتدرانه تعامل مي‌كنند، آن ها در تعامل با نوجوانان 17ساله در مقايسه با نوجوانان زير 17 سال بيشتر از سبك فرزندپروري سهل‌گيرانه استفاده مي‌كنند. اثر تعاملي جنسيت و سن در سطح 05/0 و  تنها در متغير شيوه فرزندپروري سهل‌گيرانه معنادار بود، به اين معنا كه بر خلاف دختران، والدين همگام با افزايش سن فرزندان نوجوان پسر بيشتر از شيوه فرزندپروري سهل‌گيرانه استفاده مي‌كنند. چنين نتيجه‌گيري شد كه الگوهاي تعامل والدين با فرزندان ثابت نبوده و در مجموع اين الگوها متناسب با جنسيت و سن فرزندان تغيير مي‌يابد.