شناسايي عوامل جذب كننده و بازدارنده در توسعه گردشگري ساحلي (مطاللعه موردي: گردشگران ورزشي فعال سفر كننده به مناطق ساحلي درياي خزر)

به منظور راهكاري براي تقويت و توسعه گردشگري در سواحل اين مقاله بر آن شد تا به شناسايي عوامل جذب كننده و بازدارنده در توسعه گردشگري ساحلي درياي خزر را مورد بررسي قرار دهد. روش مورد استفاده در اين پژوهش، توصيفي پيمايشي مي‌باشد كه با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به روش ميداني انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش 400 نفر و حجم نمونه 200 نفر بود. روايي پرسشنامه بوسيله 11نفر از متخصصان علوم ورزشي و گردشگري مورد تاييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه بوسيله آلفاي كرونباخ مورد بررسي قرار گرفت (89/0=α). براي تجزيه و تحليل يافته‌هاي پژوهش از روش مدل سازي معادلات ساختاري با كمك نرم افزار AMOS و SPSS انجام گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه متغيرهاي عوامل جذب كننده دروني و بيروني و عوامل بازدارنده دروني و بيروني با رغبت گردشگران به گردشگري ساحلي ارتباط معني داري دارند. از نظر گردشگران عامل بازدرانده دروني با ضريب مسير 842/0 مهمتر از ساير عوامل عنوان شدند. با توجه به نتايج پژوهش به مسئولين ورزشي و گردشگري پيشنهاد مي‌شود؛ ضمن تقويت و توسعه عوامل جذب كننده، نسبت به حذف عوامل بازدارنده گردشگري ساحلي در درياي خزر توجه بيشتري داشته باشند.