بررسي و تبيين ارتباط بين سبك رهبري تحول‌گرا و تبادلي با درگيرشدن كاركنان در كار (مورد مطالعه: كاركنان آموزشي تخصص‌هاي دريايي رشت)

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي و تبيين ارتباط بين سبك رهبري تحول‌گرا و تبادلي با درگير شدن كاركنان در كار (موردمطالعه: نيروي دريايي گيلان) مي‌باشد. اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر شيوه جمع‌آوري اطلاعات توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. ابزار مورداستفاده جهت جمع‌آوري اطلاعات با توجه به پيمايشي بودن تحقيق پرسشنامه است كه در پژوهش حاضر از پرسشنامه‌هاي استاندارد سبك رهبري و درگير شدن در كار استفاده‌شده است. جهت به‌دست آوردن روايي پرسشنامه، از شاخص CVR و جهت پايايي پرسشنامه، از آلفاي كرونباخ بهره گرفته شد و نتايج، حاكي از مطلوبيت روايي و پايايي پرسشنامه بود. جامعه آماري اين تحقيق از كاركنان نيروي دريايي استان گيلان مي‌باشند كه تعداد كل آن‌ها 826 نفر بوده و از اين تعداد با استفاده از فرمول كوكران تعداد 262 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب‌شده‌اند، شيوه نمونه‌گيري مورداستفاده تصادفي ـ طبقه‌اي مي‌باشد. با استفاده از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار AMOS داده‌هاي جمع‌آوري شده مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج آزمون هشت فرضيه در اين پژوهش نشان داد كه سبك‌هاي رهبري تحول‌گرا و تبادلي با درگير شدن كاركنان در كار، رابطه مثبت و معناداري دارند و از ميان ابعاد رهبري تحول‌گرا ترغيب ذهني، انگيزش الهام‌بخش و ملاحظات فردي با درگيري كاركنان در كار ارتباط معني‌دار داشته و از هر دو بعد رهبري تبادلي يعني پاداش‌هاي مشروط و مديريت بر مبناي استثنا با درگيري كاركنان در كار، رابطه معناداري دارند.