تحليل جامعه شناسي امنيت در سياست نامة نظام الملك

تحليل جامعه شناسي امنيت در سياست نامة نظام الملك، تحليل تطبيقي دو مفهوم «امنيت، از ديدگاه جامعه شناسي» و «متنِ ادبي سياست نامه» است. امنيت و نمودِ جامعه شناسي آن، تا حدودي مربوط به حوزة كاركرد زبان و ادبيات نيست؛ اما تأمل در متن سياست نامه، وجود و ظهور چنين پديدة سياسي دفاعي و اجتماعي را نشان مي دهد. تلاش پژوهشگران عمدتاً متمركز بر يافته هاي متن سياست نامه و تطبيق آن با ايده هاي مفاهيم امنيت و جامعه شناسي بوده است؛ نه تطبيق اين مفاهيم با متن سيرالملوك. يافته هاي پژوهش حاضر كه به روش توصيفي تحليلي انجام يافته، نشان مي دهد كه كتابهايي مانند سيرالملوك و همانندان آن، بستر مناسبي براي طرح تفكرات و راه كارهاي جامعه شناسيِ امنيت و بروز آن در جامعه است. وزير دانشمندي همانند نظام الملك توسي، سعي تمام كرده است تا با استفاده از ابزار «داستان»، «تمثيل» يا «حكايت»، لزوم پايبندي به امنيت همه جانبة مردم را به گوش پادشاه سلجوقي ايران برساند. قراين تاريخي از موفقيت خواجه در اين راه خبر مي دهند.

فاقد چكيده مي باشد