فرهنگ راهبردي آمريكا و امنيتي سازي مجدد ايران در دورۀ ترامپ

فرهنگ راهبردي آمريكا همواره با دخالت مجموع هاي از بازيگران سياسي و نظامي شكل گرفته است كه بر اساس تجارب، انگاره ها، برداشت ها و ادراكات خود از تهديدات امنيتي و توان پاسخگويي آمريكا به آنها، به رياست جمهوري آمريكا مشاوره مي داده اند. در دورۀ ترامپ با افزايش نقش نيروهاي ضد ايراني در ساختار تصميم گيري امنيتي آمريكا، فرهنگ راهبردي آمريكا دچار تغييراتي شده است كه تحليل آنها براي ايران اهميت فراواني دارد. با توجه به تنش آلود بودن روابط ايران و آمريكا، امنيتي سازي ايران مي تواند پيامدهاي مهمي براي ايران در بر داشته باشد. بر اين اساس، سؤال مقاله اين است كه آيا تغيير در برخي مؤلفه هاي تغذيه كننده فرهنگ راهبردي آمريكا مي تواند به امنيتي سازي مجدد ايران منجر شود؟ درواقع، هدف مقاله بررسي منابع تكوين بخش گفتمان امنيتي سازي مجدد ايران در ساختار فرهنگ راهبردي آمريكا است. مقاله با استفاده از روش تحليل محتواي متون دست اول، به بررسي ديدگاه ها درباره ايران در بستر فرهنگ راهبردي آمريكا در دورۀ ترامپ مي پردازد و مؤلفه هاي طرح امنيتي سازي مجدد ايران را مورد بررسي قرار مي دهد. فرضيه مقاله اين است كه گفتمان امنيتي ساز ترامپ، ايران را در قالب «ديگريِ خصم» بر مي سازد، ولي در تعريف «خودِ مُرجّح» دچار اختلال و ابهام است و به همين دليل، روابط غيريت ساز بين خود/ ديگري به درستي و شفافيت شكل نمي گيرد. درنتيجه اين گفتمان نمي تواند كاركرد اصلي اش؛ يعني تثبيت موقت معنا براي امنيتي سازي مجدد ايران را به خوبي انجام دهد.

فاقد چكيده مي باشد