بررسي نقش عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر بر عدم بازگشت به زندان در بين زندانيان استان خراسان جنوبي

Investigating the Role of Social and Cultural Factors Affecting Non-Returning to Prison among the Prisoners in South Khorasan Province

زمينه و هدف: مسايل زندان و زندانيان به عنوان يكي از آخرين ايستگاه‌هاي توقف مجرمان و بزهكاران، همواره دل‌ مشغولي مسئولان قضايي، انتظامي و مديران زندان‌ها بوده و هست كه جا دارد از ابعاد گوناگون به موضوعات مربوط به كاهش و تقليل جرايم پرداخته شود لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر بر عدم بازگشت به زندان در بين زندانيان استان خراسان جنوبي با تأكيد بر آموزش‌هاي داخل زندان انجام شد. روش‌شناسي: روش پژوهش، توصيفي- پيمايشي مي‌باشد. جهت انتخاب نمونه پژوهش از بين كليه زندانيان (زن و مرد) زندان‌هاي خراسان جنوبي كه بازگشت مجدد به زندان داشته‌اند، به طور تصادفي تعداد 312 نفر انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه دينداري گلاك و استارك؛ حمايت اجتماعي فيليپس و همكاران، و پرسشنامه محقق ساخته كه پنج بُعد (مشاركت اجتماعي، مشكلات روحي، كنترل و نظارت اجتماعي، يادگيري اجتماعي و سابقه بازداشت) را مي‌سنجيد استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد دينداري داراي ضريب همبستگي 0/059-، حمايت اجتماعي 0/122، كنترل اجتماعي با ضريب همبستگي 0/164، مشكلات روحي با ضريب همبستگي 0/064- و عدم مشاركت اجتماعي با ضريب همبستگي 0128- مي باشد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد بازگشت زندانيان به زندان بيش از حد ميانگين مي‌باشد و بين حمايت اجتماعي (حمايت دوستان و در كل حمايت اجتماعي)، كنترل و نظارت اجتماعي، مشاركت اجتماعي زندانيان و عدم بازگشت زندانيان به زندان رابطه معناداري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد بين دينداري، حمايت اجتماعي (بُعد حمايت خانواده و افراد جامعه) و مشكلات روحي رابطه معناداري وجود ندارد.

The prison and prisoners' issues, as one of the last stopping stations for criminals and delinquents, have always been a concern of the judiciary, law enforcement, and prison managers, and it is important to address the issues of crime reduction from various dimensions. Therefore, the present study aims to investigate the social and cultural factors affecting non-returning to prison among prisoners in southern Khorasan Province with an emphasis on in-prison training. Methodology: The research method is descriptive-survey. A sample of 312 individuals was selected randomly from all prisoners (men and women) who had the experience of returning to jail in South Khorasan prisons. The data were collected by Glock and Stark Religiosity Questionnaire, Philips et al.'s Social Support, and a researcher-made questionnaire that evaluated five dimensions (social participation, mental problems, social supervision and control, social learning, and detention history). Findings and results: The results showed that the return of prisoners to prison was more than average and there was a significant relationship between social support (support of friends and social support in general), social control and supervision, social participation of prisoners and non-return of prisoners to prison. The results also showed that there is no significant relationship between religiosity, social support (the dimension of family and people support) and mental problems.